2π, όπου π = 3.1415... = ΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ...

Κουράγιο αδέρφια, ότι και να γίνει, διακοπές θα πάμε, ακόμα και με βενζίνη από το καθαριστήριο...

Στη δασική περιοχή "Πλαίσιο", στο Σταυρό της Αγίας Παρασκευής, υπερ-τρίλιτρο κρατικό αυτοκίνητο, δε φτάνει που βολτάρει 9 η ώρα το βράδι (μπορεί βέβαια να είναι και σε επιφυλακή πυρκαγιάς...), παρκάρει στην έξοδο του parking και... "μεγάλε, θα φύγουμε όλοι μαζί παρέα άμα θα τελειώσω. Εντάξει, εσείς μπορεί να βιάζεστε να πάτε σπίτι σας μετά τη δουλειά όλη μέρα, αλλά τι να κάνουμε που σε μένα είναι άγνωστη αυτή η λέξη, εγώ έχω βγει για ψώνια. Δασαρχείο Πεντέλης, άμα λάχει... Και δεν έχει και κανένα τροχονόμο από αυτούς που γράφουν αυτούς που παρκάρουν στην (άδεια) δεξιά της Μεσογείων, για να ψωνίσουν...Ευκαιρία ήταν, θα μου γυάλιζαν και τους καθρέφτες... Τέλος πάντον, τσαντίστηκα, ας πάω να αποχαρακτηρίσω καμιά έκταση, μήπως χτιστεί καμιά βίλλα και μου περάσει..."

Κάποτε έγραψα ότι το πλοίο μπαίνει σιγά-σιγά στο σκοτάδι... 5 ΜΑΪΟΥ 2010. ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΧΑΜΟΥ ΤΡΙΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΚΑΙ ΕΝΟΣ ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕΝΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ SITE ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ 1.5 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ. Η "ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ" ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΗΧΗΡΑ, ΚΑΙ ΣΠΕΥΔΕΙ ΩΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΕΙΨΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ... Η "ΑΝΩΝΥΜΗ" ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΗΣ. ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΑΚΡΙΒΑ ΜΟΛΙΣ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ... ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΑΝΩΝΥΜΙΑ ΤΩΝ BLOGGERS, ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ TA FREDDO ΠΟΥ ΠΙΝΑΤΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΪ, KAI TA ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΠΡΩΪΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΙΩΝ ΣΑΣ... ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ "ΑΝΩΝΥΜΟΙ" ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΑΣ...

Κάτι που είναι οι τελευταίες εργάσιμες μέρες και ήθελα λίγο να "ξεμπουκώσω", κάτι που είχαν έρθει κάτι σύγλινα από Σπάρτη και περίμεναν στη Σαρωνίδα, μια και δυό, βουτάω τη μηχανή από την Παλλήνη και παίρνω πορεία νότια. Χρόνια είχα να περάσω από την παραλιακή Αθηνών-Σουνίου. Έτσι βγήκα από το Κορωπί στη Βάρη, ώστε να πάρω το δρόμο από την αρχή, να τον απολαύσω. Πέρασα πρώτα τη "μισοπαρατημένη" Βάρης-Κορωπίου. Εκεί κυριαρχούν μάντρες μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, κι ανάμεσά τους μαγαζιά που φυτοζωούν. Ένα τεράστιο, με την επιγραφή "Κεντρικές Αποθήκες Επίπλων", που το είχα χαζέψει λίγο ένα απόγευμα το χειμώνα, έστεκε έρημο και ... καμμένο, με δύο χαρακτηριστικές "μαυρίλες" στην αρχή και στο τέλος του μακρόστενου κτιρίου... Βγαίνοντας στη Βάρη, στρίβω από την εκκλησία και κατεβαίνω στη διασταύρωση της Βάρκιζας. Θυμάμαι όταν μας έφερνε πιτσιρικάδες για μπάνιο η μάνα μου, με το αυτοκίνητο μιας φίλης. Θά' ταν 77,78, κάπου εκεί. Μιλάμε για απογεύματ