Ακριβώς... Αλλά αυτό έχει η γ... η μπάλλα, ότι και να δείχνει το γυαλί σε τραβάει να το δεις. Ακόμα και ΠΑΝΚΟΥΚΟΥΤΣΑΛΕΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΕΤΟΣ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑΣ. Παρ' όλα αυτά έχω συλλάβει τον εαυτό μου να έχει πάει ήδη καμιά δεκαριά φορές φέτος στο ΟΑΚΑ (βάλε και μεθαύριο το τελευταίο), να έχω δώσει γύρω στα 300 ευρώ στο Ντέμη, σε μια χρονιά που η μπάλλα που παίζουμε επιεικώς δεν βλέπεται, οι παίκτες είναι επιπέδου 3ης εθνικής και οι στόχοι "δεύτεροι"... Μπορεί απλά να το έκανα για εκτόνωση, αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας ρόλος του ποδοσφαίρου. Βέβαια μήπως μεθαύριο στο μουντιάλ θα δούμε κάτι καλύτερο; Αν δεν υπήρχε μια Βραζιλία να μας δείχνει μια φορά κάθε 4 χρόνια πως παίζεται το τόπι, ποιός θα πούλαγε τηλεοράσεις; Αλλά κρίμα δεν είναι να συμπληρώνεται αυτή η γιορτή από άλλες 31 ομάδες-γλάστρες (ή περίπου 31), που παίζουν "συμβατικά" και δε δίνουν εκείνο το "κάτι παραπάνω"; Τέλος πάντων, μην ανοίξουμε κουβέντα για ποδόσφαιρο, είναι ένα γεγονός που δεν συμμορφώνεται σε πλαίσια και κανόνες...
Πόσα και πόσα μερεμέτια δεν έχω κάνει νυχτιάτικα...Θες γιατί δεν έχω χρόνο, θες γιατί μου αρέσει η ηρεμία της νύχτας... Ας δούμε λοιπόν το τελευταίο επεισόδιο της σειράς ! (το "κλικ" μεγαλώνει τις φωτογραφίες προς χάριν της ορατότητας, παρέχεται δε, δωρεάν !) Το πρόβλημα : Μπαταρία νεροχύτη, έχει χάσει το σφίξιμό της πάνω του, με αποτέλεσμα να γυρίζει ενοχλητικά δεξιά-αριστερά, αλλά κα να περνάει ποσότητα νερού από το "λαιμό της" προς το κάτω μέρος του ντουλαπιού. Η εκτιμώμενη λύση : Να λυθεί η μπαταρία από το νεροχύτη, να ελεγχθούν φλάντζες κλπ., να χρησιμοποιηθεί ενδεχομένως σιλικόνη, και να βιδωθεί σφιχτά εκ νέου στο νεροχύτη. Η βοήθεια : συλλογική βοήθεια από το διαδίκτυο περί εργαλείων. Συζητήσεις σε φόρουμ, τεχνικά και μη. Σχεδιάγραμμα της μπαταρίας από τον αντιπρόσωπο ( εδώ, μια παραπλήσια ). Τα συνήθη εργαλεία : κάβουρες, πένσες, τανάλιες, μυτοτσίμπιδα, κλειδιά. Το απρόβλεπτο εμπόδιο : Η μπαταρία, όπως φαίνεται και στο σχεδιάγραμμά της, είνα...
Το χρώσταγα από το χειμώνα αυτό, τη συνηθισμένη ποδαρο-διαδρομή από το Παγκράτι στη Νέα Σμύρνη, σε μια καλοκαιρινή πιο φωτεινή έκδοση, με περισσότερες φωτογραφίες και σχόλια. Χτες λοιπόν, τέλη Ιουλίου πιά, μια ωραία Παρασκευή απόγεμα, πήρα το δρόμο για τα Νότια. Τα περισσότερα, παρακάτω. Κι όπως πάντα, με κλικ οι φωτογραφίες μεγαλώνουν. Στη Σπύρου Μερκούρη η αφετηρία. Με το "Οικόπεδο Πιπερίδου", απέναντι από το Βασιλόπουλο, να προσπαθεί ν' αντισταθεί σε βανδαλισμούς και καταλήψεις. Λίγο πιο κει, το "Πτι παλαί", το ωραίο σινεμαδάκι στη Ριζάρη. Χίλια ραντεβού σ' ένα Σεπτέμβρη, που λέει και ο Τζιμάκος... Κατεβαίνοντας το στενάκι του σινεμά, την Καλλιμάχου, η παλιά εγκαταλειμμένη ταβέρνα "Κληματαριά", όνομα και πράγμα, με το φυτό να ξεφυτρώνει από τους τοίχους της... Περπατώντας σε κάποιος δρόμους, καταλαβαίνεις ότι είναι πραγματικά μύθος το ότι η Αθήνα δεν έχει πράσινο...Ακόμα και σε down-town πολυκατοικίες, ...
Επιστρέψαμε... Έχοντας γράψει καμιά χιλιοπεντακοσαριά χιλιόμετρα... Με το Fabia να ξεκινάει την Παρασκευή από το Παγκράτι στις 6 παρά είκοσι και να προσγειώνεται 624 χλμ. μακρύτερα μόλις στις 11.30, έχοντας χωθεί-χαθεί μέχρι και στα κάστρα του Γεντικουλέ ψάχνοντας τη διασταύρωση για Σέρρες για κανένα μισάωρο... Έχοντας ξεσηκώσει Σάββατο πρωϊ όλο το Procom στον Προμαχώνα ... Τι να κάναμε δηλαδή, μου βρίσκετε εσείς δερμάτινο τζάκετ με φλος (όχι λάθος, με φλις) με 137 ευρώ και τζηνάκι BOSS με 80; Άσε πια εκείνο το τζην Versace με τα 25... Έχοντας μείνει εδώ με 55 ευρώ το δίκλινο με πρωϊνό... Έχοντας φάει με 23 ευρώ τα δύο άτομα, και με 43 τα τέσσερα... Με τα μάτια χορτάτα από απέραντες Μακεδονικές πεδιάδες... Με τις καπναποθήκες της Δράμας να στέκουν στιβαρές ανάμεσα στα ποταμάκια του πάρκου και κάτω από το χλωμό "αγγλικό" ουρανό της... Α, και για να μην ξεχνιέμαι, οι καφέδες κλπ. πέντε ατόμων δίπλα στις λιμνούλες γύρω στα 12 ευρώ... Ψάχνοντας για ποτηράκια μπύρας της BP σε βεν...
Σχόλια
με τον Λύμπε τίγκα στην ξυλοκαΐνη για να μην πονάει το δάχτυλο...
με τον Σάντος τελειωμένο...
με τον γάβρο να επιβεβαιώνει τον άγραφο νόμο της παράγκας (ωραίο το σόου με τον Λεβαδειακό παρεπιπτόντως)...
όταν έχουμε καταλήξει να πανηγυρίζουμε για τη 2η θέση που οδηγεί στο "σεντόνι" (από το οποίο θα μας πετάξουν άρον άρον και πολύ σύντομα)...
Σε ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης...
Με δημοσιοκάφρους, καθηγηταράδες, παραγοντίσκους, στρατευμένους οπαδούς-δολοφόνους να πλέκουν και να ξεπλέκουν ένα φαιδρό-έως-επικίνδυνο γαϊτανάκι...
Με τη Σούπερ-Λίγκα προ των πυλών...
Απορώ πώς ακόμα ασχολούμαστε με την μπάλλα στην Ελλάδα.
Αλλά αυτό έχει η γ... η μπάλλα, ότι και να δείχνει το γυαλί σε τραβάει να το δεις. Ακόμα και ΠΑΝΚΟΥΚΟΥΤΣΑΛΕΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΕΤΟΣ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑΣ.
Παρ' όλα αυτά έχω συλλάβει τον εαυτό μου να έχει πάει ήδη καμιά δεκαριά φορές φέτος στο ΟΑΚΑ (βάλε και μεθαύριο το τελευταίο), να έχω δώσει γύρω στα 300 ευρώ στο Ντέμη, σε μια χρονιά που η μπάλλα που παίζουμε επιεικώς δεν βλέπεται, οι παίκτες είναι επιπέδου 3ης εθνικής και οι στόχοι "δεύτεροι"...
Μπορεί απλά να το έκανα για εκτόνωση, αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας ρόλος του ποδοσφαίρου.
Βέβαια μήπως μεθαύριο στο μουντιάλ θα δούμε κάτι καλύτερο; Αν δεν υπήρχε μια Βραζιλία να μας δείχνει μια φορά κάθε 4 χρόνια πως παίζεται το τόπι, ποιός θα πούλαγε τηλεοράσεις;
Αλλά κρίμα δεν είναι να συμπληρώνεται αυτή η γιορτή από άλλες 31 ομάδες-γλάστρες (ή περίπου 31), που παίζουν "συμβατικά" και δε δίνουν εκείνο το "κάτι παραπάνω";
Τέλος πάντων, μην ανοίξουμε κουβέντα για ποδόσφαιρο, είναι ένα γεγονός που δεν συμμορφώνεται σε πλαίσια και κανόνες...
Γλύτωσα και το κυριακάτικο εισητήριο...