ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ...

To post αυτό σχετίζεται λίγο και με το προηγούμενο. Για πολλά χρόνια λοιπόν, κάνοντας τη συγκεκριμένη διαδρομή προς το τέρμα Πατησίων αλλά από την άλλη μεριά, περνούσα κάθε φορά από αυτό το πραγματικά ιστορικό κτίριο της Columbia, εκεί πριν από τη γέφυρα της Λεωφώρου Ηρακλείου.

"Την κατεδάφιση του ιστορικού συγκροτήματος της δισκογραφικής εταιρείας Κολούμπια, προσπάθησαν να εμποδίσουν οι κάτοικοι της περιοχής στη Νέα Ιωνία, οι οποίοι είναι μέλη της πρωτοβουλίας για τη διάσωση και εκμετάλλευση του κτηρίου. Ωστόσο, οι μπουλντόζες πρόλαβαν να γκρεμίσουν ένα από τα στούντιο όπου γράφονταν οι μονοφωνικοί δίσκοι. Το Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων έχει κηρύξει διατηρητέο μόνο το ένα από τα οκτώ κτήρια και οι κάτοικοι ζητούν από το Υπουργείο Πολιτισμού και τον Δήμο Αθηναίων η έκταση να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μουσείου ελληνικής δισκογραφίας. Σημειώνεται ότι το 1999 τα 14 στρέμματα της Κολούμπια πωλήθηκαν σε τεχνική κατασκευαστική εταιρεία, η οποία πρόκειται να αξιοποιήσει το χώρο με την οικοδόμηση νέων κτιρίων προς εκμετάλλευση. "

Θυμάμαι στα παλιά μου βινύλια την επιγραφη "Columbia S.A. ... Irakliou str. ... Rizopolis", τότε που οι δίσκοι βγαίναν με μια γραμμή στο πίσω μέρος του εξωφύλλου που χώριζε αριστερά τα ελληνικά κείμενα και δεξιά τη μετάφραση στα Αγγλικά. Θυμάμαι να ψάχνω χρόνια πού ήταν αυτή η Rizopolis ή Ριζούπολη, στα ελληνικά...

Αλλά το τι θυμάμαι εγώ πολύ λίγη σημασία έχει μπροστά στις αναμνήσεις που κουβάλησε αυτός ο χώρος για τόσα χρόνια, μέσα στη μνήμη όλων των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού...Και που μια ωραία πρωϊα, όπως όλα στην Ελλάδα, παραδόθηκε στις μπουλντόζες των εργολάβων.

Εμπρός λοιπόν παιδιά! Είμαστε έτοιμοι για ένα ακόμα "συγκρότημα κατοικιών¨, ένα LIDL, ένα CARREFOUR ή ποιός ξέρει τι άλλο... Ντροπή για όλους, ντροπή πρώτα απ' όλα για το Δήμο Αθηναίων, που θα έπρεπε να είχε δεσμεύσει το χώρο για πράσινο αντί να εκδόσει μια απόφαση-καραγκιοζιλίκι για αναστολή κατεδάφισης που ίσχυσε την ημέρα και αναιρέθηκε τη νύχτα. Ή ακόμα, που θα έπρεπε να βρει μια συμφέρουσα λύση και για τον ιδιοκτήτη (για να μην τα βλέπουμε μόνο από τη μια πλευρά), που να μην έθιγε όμως την ύπαρξη του χώρου (βλ. Γκάζι).

Ντροπή για το Συμβούλιο Νεώτερων Μνημείων, που θεώρησε σωστό να χαρακτηρήσει διατηρητέο ένα μόνο από τα οκτώ κτήρια, στη λογική της προσφοράς "δειγμάτων" προς τους νεώτερους, όπως ακριβώς έχει συμβεί και με την αρχαία μας κληρονομιά.

Και βέβαια ντροπή για όλους αυτούς που ανακατεύονται με το βαρύγδουπο όρο "πολιτισμός", αυτό δηλαδή που στην Ελλάδα αγωνίζεται χρόνια για ν΄αποκτήσει ταυτότητα και, κατά πως πάμε, δεν θα αποκτήσει ποτέ...Θα κρύβεται στις καταπλακωμένες νότες των ερειπίων της Columbia, στις καμινάδες-απομεινάρια των παλιών εργοστασίων των Πατησίων και του Χαλανδρίου, στο κτήμα ΘΩΝ (και νυν Βωβού) στην Αλεξάνδρας και Κηφισίας, στις λίμνες και τα συντριβάνια της Πλατείας Ομονοίας, στα τραμ που ξηλώνουμε και επαναφέρουμε με τυμπανοκρουσίες, και σε ό,τι άλλο ΠΑΣΧΙΖΟΥΜΕ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, να καταστρέψουμε...

Γιατί στην Ελλάδα -προφανώς- πολιτισμός είναι ο Χάρος του ΦΙΞ, ή όσα κτήρια της Κηφισιάς μπορούν να μετατρέπονται σε γραφεία μεγαλοεταιρειών, ξενοδοχεία και συνεδριακά κέντρα, ή πάλι πολιτισμός είναι να τρώμε με 100 ευρώ το άτομο στο διατηρηθέν "Πιλ-Πουλ" του Θησείου... Δυστυχώς σ' αυτή τη χώρα ό,τι αξίζει θα πρέπει να το κουβαλάμε στις αναμνήσεις μας... Σ΄εκείνο το ραδιοφωνικό σποτάκι του κρατικού ραδιοφώνου που ακουγόταν τα μεσημέρια της Κυριακής, στο ημίχρονο των ποδοσφαιρικών αγώνων : "Η COLUMBIA παρουσιάζει... "

Όσο είναι ακόμα καιρός, γυρίστε αυτή την "ηρωϊκή" πόλη, ανακαλύψτε αυτά που ακόμα διατηρεί με νύχια και με δόντια.

Γιατί μετά...

Καληνύχτα μας...