2π, όπου π = 3.1415... = ΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ...

Το πρωί καμμιά φορά όταν κατεβαίνω με το αυτοκίνητο, ακούω κανένα παλιό τραγουδάκι και συγκινούμαι. Και βάζω και τα κλάμματα. Εντάξει, είμαι λίγο ευαίσθητος και το ξέρω. Ξέρω γιατί, ας πούμε, θα κάθομαι συνήθως πίσω από καμμιά μαύρη BMW Χ3 με φυμέ τζάμι, να μη βλέπεις και ποιος είναι μέσα... Η ξέρω γιατί μπορεί που και που στα φανάρια να ανοίγει το παράθυρο και να μούρχεται κάποιο μισοκαπνισμένο τσιγάρο (ή πούρο) πάνω στο scooter, από καμιά νεόπλουτη γκόμενα. Ξέρω γιατί "δεν κάνω δουλειές", γιατί δε συχνάζω στην Αράχωβα τα Σαββατοκύριακα ή γιατί δεν έχω bluetooth στο αυτί μου. Ξέρω γιατί δεν κοροϊδεύω τον κοσμάκη, όπως και πάλι ξέρω γιατί μου πιάνουνε το δικό μου τον κ...λο, που συνήθως είναι διαθέσιμος. Ξέρω γιατί δε "τη χώνομαι", γιατί πάω "με το σταυρό στο χέρι", γιατί δίνω τόπο στην οργή και γιατί στο τέλος τέλος "τα θέλω και τα παθαίνω". Ξέρω γιατί "από κει που μου χρωστάνε, μου παίρνουν και το βόδι", γιατί "βρίσκουν και τα κά...

Χαθήκαμε ρε φιλαράκια. Τι να κάνω, είμαι τώρα πάνω στην τούρλα του Σαββάτου. Με δουλειά, με τρεχάματα για το γάμο, με ψαξίματα, με λογαριασμούς... Και με λίγο, σχεδόν καθόλου ύπνο. Μαθαίνω καλά νέα, κάποιους θα σας ξαναβρώ με τα μωράκια σας... Χτες το βράδι, δε φτάνει που έφυγα 10:30 από το γραφείο, χάζευα βιτρίνες με "είδη γάμου" (ρούχα, έπιπλα κλπ.) μέχρι τη 1:00 τη νύχτα...Μούρθε να γράψω επιτόπου "το μπλουζ για τα επιπλάδικα της οδού Ηλιουπόλεως"... Τι να κάνουμε, λίγο δύσκολα είναι αυτή την εποχή... Λίγο να περάσουμε από δω μέσα... Και θα τα ξαναπούμε!...