Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2006

ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ...

Εικόνα
Γύρισε ο χρόνος... Ήταν ακριβώς πέρσι, Τετάρτη βράδι... Την ώρα που ξεκινάω να γράψω και τούτα δω... Πέρασε ένας χρόνος που δεν ξαναπάρκαρα στη "Σωτηρία", να ρίξω μια ματιά το πρωί και να πάρω βιαστικά το μετρό για τη δουλειά... Που δεν περπάτησα ξαναγυρνώντας το βράδι τα δρομάκια για την Η' Παθολογική... Που δεν ξαναπάτησα το πρώτο σκαλί της σκάλας για τον πρώτο όροφο... Που δεν ξανααφουγκράστηκα με αγωνία εκείνο το γνώριμο ρυθμικό φύσημα του αναπνευστήρα, που ακουγόταν μέχρι το πρώτο εκείνο σκαλί και σ' έκανε να ανέβεις με προσδοκία... Που δεν έψαξα ξανά την πόρτα με το 207... Που δεν ξαναειδοποίησα τις νοσοκόμες όταν τα χτυπήματα του απινιδωτή τρελλαίνονταν... Που δε γνώρισα ανθρώπους από διπλανά κρεββάτια... Που δεν ξαναείπα "καλημέρα" στους γιατρούς, που για να απεργήσουν εκείνες τις δυο μέρες δεν τους έχω καν ευχαριστήσει... Που δεν ξαναπήρα πρωινό και καφέ από το κυλικείο... Που δεν βγήκα έξω για να σφουγγαρίσουν οι καθαρίστριες...

ΠΕΡΙ ΘΕΑΜΑΤΩΝ...

Εικόνα
Ας καταγράψω επιγραμματικά κάποιες πρώτες κριτικές αυτών που έχω δει μέχρι τώρα στη φετινή σαιζόν : ΣΙΝΕΜΑ : "ΠΕΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ" Είναι πάρα πολλές φορές που αναρρωτήθηκα γιαί αυτός ο έρμος ο ελληνικός κινηματογράφος έχει βαλτώσει τόσα χρόνια τώρα...Και βέβαια, αν και βγήκαν κάποιες "φωτοβολίδες" τύπου "safe sex", "πολίτικη κουζίνα", ο μέσος όρος κυμαίνεται χαμηλά όλα αυτά τα χρόνια. και δυστυχώς αυτό το γεγονός έρχεται να επιβεβαιώσει και η εν λόγω ταινία. Μια ταινία άνευρη, χωρίς ιδιαίτερο σενάριο, που προσπαθεί να δώσει μια σκωπτική ματιά σ' ένα "προδιαγεγραμμένο δυσάρεστο γεγονός", στραμμένη και προς μιούζικαλ (και εδώ οφείλω να πώ ότι είναι καταπληκτική η μουσική και τα τραγούδια του Κραουνάκη , είναι ο μόνος λόγος για να δει κανείς την ταινία...), με τηλεοπτικά πρόσωπα που πασχίζουν να ξεφύγουν από τον τετριμμένο τρόπο αντιμετώπισης των διαλόγων που έχουν να πουν, με ερασιτεχνικότατες ερμηνείες σε αρκετά σημεία και άλλα π

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ (ΙΙ)

Το πιο αστείο σε αυτές τις εκλογές - και το τραβάνε οι κακόμοιρες οι γυναίκες υποψήφιες - είναι αυτά τα πολυσύνθετα ονοματεπώνυμα, του στυλ : ΠΥΡΟΦΑΝΗ-ΛΕΒΙΕ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ) ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ... Και ξέρεις τώρα, αυτό να επαναλαμβάνεται όλη την ώρα μέσα στο φυλλάδιο : Ψηφίζοντας την ΠΥΡΟΦΑΝΗ-ΛΕΒΙΕ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ (ΛΙΤΣΑ), το όραμα...η φωνή σου...κλπ.κλπ.κλπ. Δεν είναι πολύ γελοίο;

ΔΕΝ ΠΡΟΒΑΙΝΟΥΜΕ ΕΙΣ ΑΛΜΑ ΥΠΕΡ ΕΑΥΤΟΝ;

Τσακώθηκε λέει η Στάη με τον Ευαγγελάτο, κόψανε την εκπομπή "τα μάτια της Έλλης", βγήκε βραδιάτικα ο Νικολάκης με τον Παπαδάκη (καλά, δεν έχεις το πρωί εκπομπή ρε μεγάλε, όλα για το Μίνωα πια; Και ... τι περιπτεράς που είσαι ρε αδερφέ, τόσα χρόνια μ΄αυτό το υπερέκπληκτο ύφος και τη φωνάρα... ακόμα κι ο χαζοχαρούμενος ο Αυτιάς πιο ευχάριστος είναι, τουλάχιστον για μας που ψάχνουμε με την TV να αδειάσουμε το μυαλό μας...) Εν τω μεταξύ, μια που τώρα τα βλέπω, στηθήκατε ρε μαλάκες με το που άρχισε η βροχή στη στροφή της Ραφήνας και στην Πεντέλη να δείτε ποιός θα πνιγεί; δεν πα να πνιγείτε όλοι σας;; Δεν προβαίνουμε εις άλμα υπερ εαυτόν, φρονώ; (Δεν π...μαστε, λέω γω;)

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ...

Εικόνα
(όταν η δίψα για δημόσια προβολή παίζει άσχημα παιχνίδια...) Μια βδομάδα λοιπόν έμεινε μέχρι τις εκλογές... Μια βδομάδα ακόμα που θα συνεχίσουμε να βλέπουμε στις κολώνες τις πιο απίθανες φάτσες με τα πιο φαρδιά-πλατιά χαμόγελα, καλοδεμένες γραβάτες, βλέμμα σιγουριάς και αισιοδοξίας κλπ.κλπ.κλπ. Φωτογραφίες διαφόρων "επαγγελματικά-πετυχημένων-γιατί-λοιπόν-να-μη-χωθώ-και-στα-κοινά" υποψηφίων. Άλλος με πόζα στην οικοδομή, εξηγώντας στον αλβανό τις λεπτομέρειες των σχεδίων του (μηχανικός γαρ). Άλλος με το χωροβάτη υπό μάλης πανέτοιμος να βάλει στο σχέδιο 50000 στρέμματα σε ένα απόγευμα (αυτός είναι ένας καραγκιοζάκος που βάζει υποψηφιότητα στη Λούτσα, η δε αφίσα του είχε τόση "επιτυχία" που σχολιάστηκε σε αρκετούς ραδιοφωνικούς σταθμούς). Άλλος παρέα με τον αρχηγό του κόμματος, άλλος με τα καινούργια του GUCCI γυαλιά και με χαμόγελο " δείξε-μου-σε-ποιόν-οδοντίατρο-κάνεις-λευκανση". Ο Καντερές (ναι, ο γνωστός μετεωρολόγος) σε αφίσα με τον ήλιο από πίσω, καβαλώ

ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ...

Εικόνα

ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΙΑΚΟΠΕΣ...

Αυτές δεν ήταν διακοπές... Ήταν η Οδύσσεια του Ξενιτεμένου... Λοιπόν, πριν επανέλθω με αναλυτικότερα κείμενα, στέκομαι κι εγώ σε 10(+1) σημεία των φετεινών διακοπών. 1.Ήταν αναμφίβολα οι πιο μακροσκελείς διακοπές που έκανα, αφού από το βράδι της 9/8 ως αυτό της 27/8 κοιμήθηκα στο σπίτι μόνο μια φορά, μιλάμε δηλαδή για 17 διανυκτερεύσεις... 2. Ήταν αναμφίβολα οι διακοπές με τα περισσότερα χιλιόμετρα, ναυτικά μίλια και στάσεις. Αναλυτικά η διαδρομή ήταν : Πειραιάς - Κάλυμνος - Σάμος - Μύκονος - Μηλίνα (Παγασητικού) - Σπάρτη. 3. Χρησιμοποιήθηκαν 3 διαφορετικά χερσαία μέσα (2 αυτοκίνητα και μηχανή), όπως επίσης 5 θαλάσσια (τα πλοία "Ροδάνθη", "Νήσος Κάλυμνος", "Δημητρούλα", "Πηνελόπη" και το τουριστικό καϊκι "Irene"). 4. Ενδιάμεσοι σταθμοί ή λιμάνια της παραπάνω διαδρομής ήταν τα νησιά Τέλενδος, Ψέριμος, Πλάτη, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Αρκιοί, Αγαθονήσι και η Ικαρία, καθώς και τα μεσογειακά Αργαλαστή, Γύθειο, Μυστράς... 5. Πραγματοποιήθη

ΗΣΥΧΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ...

Εικόνα
Βγαίνοντας από το τούνελ της χρονιάς στις διακοπές... Καλό καλοκαίρι σε όλους...

ΑΥΓΟΥΣΤΕ, ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΘΕΕ..

Εικόνα
Αύγουστος... Οι δρόμοι ανοίγουν... Τελευταίες παραστάσεις της σαιζόν... Μέρες της τελευταίας εβδομάδας, κυλούν αργά και βασανιστικά μέχρι τις διακοπές. Πραγματικά δύσκολη χρονιά φέτος. Ο πήχυς συνέχεια ανεβαίνει, τα όρια αναπροσαρμόζονται... Τέλος πάντων...Σε λίγες μέρες ξεκινάει η άδεια... Μπορώ λοιπόν: - να διαβάσω τα βιβλία που στοκάρω στα ράφια μέχρι να βρω καιρό, αν και τελικά εκεί θα παραμείνουν... - να κάνω τις δουλειές που πάντα χρειάζονταν χρόνο, αν και τελικά δεν θα τις κάνω... - να δω τους φίλους που μου έχουν λείψει, αν και τελικά δεν θα τους δω... - να πάω στα μέρη που θέλω, αν και τελικά θα βολευτώ σε μια μεριά όλο κι όλο... - να κάνω τα χόμπι που έχω παρατήσει, αν και τελικά θα τη βγάλω με ξάπλα... Αύγουστος... Ο μήνας της τεμπελιάς...

ΣΤΑ ΠΑΓΚΑΚΙΑ...

Εικόνα
Καμιά φορά περπατώντας στην Αθήνα, βλέπω κάτι τύπους στα παγκάκια... Μέρα μεσημέρι και λιώνουνε στον ύπνο... Δεν είναι άστεγοι, αναξιοπαθούντες κλπ. από αυτούς που όλη την ώρα βλέπουμε... Είναι απλοί άνθρωποι που έχουν βγει για βόλτα, για δουλειές... Και λιώνουν στον ύπνο, εκεί έξω στα παγκάκια... Τι ευτυχία... (από μια άποψη, έχει κάποια σχέση με το πολύ ωραίο κειμενάκι του φίλου Πυθαγόρα, που θα βρείτε εδώ...)

ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ...(2)

Εικόνα
Λίγο ακόμα, θα ιδούμε... Λίγο ακόμα, θα ιδούμε...

ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΖΗΤΑΤΕ;

Εικόνα
Σε τέσσερις κινήσεις καθαρίσατε!...

ΦΕΤΙΧ...

Εικόνα
Νομίζω ότι είναι από τα τελειότερα κομψοτεχνήματα που έχουν φτιαχτεί ποτέ...Έργο του Ιταλού Silvio Gazzaniga. (Και προσοχή, ΔΕΝ λέγεται κύπελλο Jyles Rimet , που είπε στη μετάδοση ο τρόμπας ο Βερνίκος , μια που αυτό είναι ο προκάτοχος , που έχει κρατήσει για πάντα η Βραζιλία στη χώρα της, αν και δυστυχώς κάποια στιγμή πριν από λίγα χρόνια εκλάπη.. . Και είναι αυτό εδώ κάτω - επιτέλους, ας σκεφτούν αυτοί στην ΝΕΤ ότι τους πληρώνουμε, και μάλιστα θέλοντας και μη ...)

WRONG TIMING...

Εικόνα

NO COMMENTS...

Εικόνα

ΠΡΟΣΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ...(1)

Εικόνα
Δε θάρθουν οι γ...μένες;

ΕΙΣ ΝΗΣΟΝ ΣΙΦΝΟΝ...

Εικόνα
Η σελίδα και πάλι αναχωρεί... Εις νήσον Σίφνον. Για το γάμο αυτού του κυρίου εδώ. Άντε, και στα δικά μας... Άν περάσει αυτός από τη ΔΕΗ για να μετρήσει, δείξτε του που είναι τα ρολόγια. (P.S. : οι πραγματικά υπέροχες φωτογραφίες που θα βλέπετε σ' αυτή τη σελίδα όλο το καλοκαίρι, είναι από αυτό το site, και μάλιστα φορτώνονται χωρίς τις γνωστές "διακριτικές στάμπες"...)

KEEP SWALLOWING...

Καμιά φορά ακούς διάφορα... Κι είσαι υποχρεωμένος να καταπίνεις... Είναι κι άσχημη μέρα σήμερα... Έχουν περάσει ήδη 6 μήνες...

ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΑ...

Ένα "ασυνήθιστο" αλλά όχι παράλογο ραντεβού. Στην πλατεία Βικτωρίας, την Τετάρτη το βράδι, στις 9:25. "Θα περάσουμε από το σπίτι λίγο και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε", μου είπε. (Ήταν τα γενέθλιά μου βλέπεις, αλλά ποιός αδειάζει για τέτοια...) Μετά κόπων και βασάνων σέρνω τις ρόδες του Χ9 μέχρι τα Πατήσια. Ανεβαίνουμε στον 5ο. Με το που μπαίνει το κλειδί στην πόρτα ξεκινάω το μισό μιας φράσης που δε θα τελείωνε ποτέ: "Το μόνο που θέλω τώρα ... (εννοώντας "είναι να πέσω στο κρεβάτι και να ξυπνήσω αύριο το πρωϊ", ναι, είναι γνωστό ότι χρειάζομαι ενέσεις ύπνου μηδέν θετικό...) Και ξαφνικά ΦΩΣ ! Και φίλοι πετάγονται από παντού. Και μια σπινθιρίζουσα τούρτα κάτω από τη μύτη μου ! Κι ένα τραπέζι φαγητά πεντανόστιμα που ξεκίνησαν να μαγειρεύονται από διημέρου...Και, και, και... Και πρόσωπα που είχα καιρό να δω και τους έβλεπα πρώτη φορά μέσα στο χώρο αυτόν, σαν ένα αλλόκοτο copy-paste που δε θα το περίμενα ποτέ. Και μια αγκαλιά υπέροχα δώρα... Εγώ τώρα τι

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (II)...

Εικόνα
Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά κι αρχίζει τις μανούβρες, βίρα μάινα Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό Από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς Βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ τέτοιο τρελό βαπόρι, τρελοβάπορο Χρόνους μας ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε Χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε Μπήκαμε μεσ' στα όλα και περάσαμε Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα. ( Οδυσσέας Ελύτης - Δημ. Λάγιος) 7 Ιουνίου 1969. Σαν σήμερα. Τo καράβι της ζωής μου ξεκινάει...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ...

Βαπόρι στολισμένο βγαίνει στα βουνά κι αρχίζει τις μανούβρες, βίρα μάινα Την άγκυρα φουντάρει στις κουκουναριές φορτώνει φρέσκο αέρα κι απ' τις δυο μεριές Είναι από μαύρη πέτρα κι είναι απ' όνειρο κι έχει λοστρόμο αθώο, ναύτη πονηρό Από τα βάθη φτάνει στους παλιούς καιρούς Βάσανα ξεφορτώνει κι αναστεναγμούς Έλα Χριστέ και Κύριε, λέω κι απορώ τέτοιο τρελό βαπόρι, τρελοβάπορο Χρόνους μας ταξιδεύει, δε βουλιάξαμε Χίλιους καπεταναίους τους αλλάξαμε Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε Μπήκαμε μεσ' στα όλα και περάσαμε Κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα παντοτινό, τον Ήλιο, τον Ηλιάτορα. (Οδυσσέας Ελύτης - Δημ. Λάγιος) 7 Ιουνίου 1969. Σαν σήμερα. Τα καράβι της ζωής μου ξεκινάει... (P.S. : Προσπαθώ να βάλω και κάποιες εικόνες από το πρωϊ αλλά ο blogger δε θέλει να με βοηθήσει...Αναμείνατε νεώτερη έκδοση του post)

ΤΑ ΔΙΟΔΙΑ...

Εικόνα
Κάθε πρωί παίρνω την Αττική Οδό. Περνάω από τα διόδια. Δίνω την ειδική κάρτα στον εκάστοτε υπάλληλο, άλλοτε άντρα άλλοτε γυναίκα. Και τους παρατηρώ. Οι πιο πολλοί με τη βέρα στο χέρι, στα βάσανα της οικογενειακής ζωής. Και πάντα μ' ένα χαμόγελο. Απλή, βαρετή δουλειά ρουτίνας. Να μην κάθονται τουλάχιστον οκτώ ώρες μέσα σ' αυτό το κλουβί; Και να βγάζουν όλο κι όλο 1000-1200 ευρώ; Θα πεις, δεν είναι και δουλειά επιστήμονα... Κι όμως, μ' ένα χαμόγελο, με μια ηρεμία. Από την άλλη από το τζαμάκι, εγώ... Μέσα στις πρωϊνές σκέψεις. Μ' ένα σφιχτό τυπικό "μέρα", και το ανυπόμονο χέρι να περιμένει πίσω την κάρτα... Με την τσαντίλα ότι όταν μου παίρνουν την κάρτα από το χέρι αντί να βγάλουν από το παράθυρο το μηχάνημα του barcode, χάνω πολύτιμο χρόνο... Και με τις σκέψεις να πλανιούνται μέσα στο κεφάλι μου... Να είμαι (προς το παρόν, και για λίγο ακόμα) ελεύθερος οικογενειακών βαρών; Να βγάζω πάνω από τα διπλά; Και τι μ' αυτό; Που είναι το πρωϊνό χαμόγελο;...

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ...

- λόγω φόρτου εργασίας σπάνια γράφω όπως βλέπετε, αλλά αν τύχει κάτι καλό το αναδημοσιεύω! Όπως αυτό (thanks Vicky again!... - ΓΙΑ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΧΩΡΙΣΜΟΥ ΕΚΕΙΝΗΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ...... Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ... Αγαπημένε μου, Αν δε το κατάλαβες, έφυγα. Τα πράγματά μου τα πήρα. Τα πράγματά σου τα έκαψα. Ελπίζω η φωτιά να μην εξαπλώθηκε στο διαμέρισμα της μάνας σου, αν και δεν κατάφερα να βρω έναν ικανοποιητικό λόγο γιατί να μην το κάνει. Ακόμα, λυπάμαι -ειλικρινά- που πασάλειψα τον Ρόμπιν με κόπρανα και φελιζόλ. Είχα πιεί. Σου άφησα πάντως μερικά ρούχα να φορέσεις, αν και καταλαβαίνω ότι θα δυσκολευτείς να τα βγάλεις από την λεκάνη. Συγνώμη. Τα βιβλία σου τα έδωσα για ανακύκλωση. Τα CD ήταν τόσο άθλια που αποφάσισα να τα αφήσω. Τα βινύλια τα χαράκωσα, αλλά, έτσι κι αλλιώς δεν έχεις πλέον πικάπ. Μετά τον τελευταίο μας τσακωμό σκέφτηκα σοβαρά την σχέση μας και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι είσαι μεγάλος μαλάκας. Έχεις την ευγένεια, την λεπτότητα, την εξυπνάδα και την ευαισθησία ενός πλάσματος που η μοί

BURN THE SEASON...

Κάψτε τη χρονιά! Δεν αντέχω άλλους δυο μήνες... Διακοπές τώρα!

ΣΤΙΧΟΥΡΓΙΚΗ (ΙΙ)...

Στιχουργικής συνέχεια, όπως σας είχα υποσχεθεί. Οι στίχοι είναι από πραγματικά τραγούδια, αδιαμφισβήτητα... ΕΙΣΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΓΟΥΡΙ ΜΕΣ' ΤΟΝ ΚΑΥΣΩΝΑ, ΠΑΓΟΥΡΙ KΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΚΟΒΩ ΦΛΕΒΕΣ - ΞΕΝΥΧΤΑΩ ΜΕ ΦΡΑΠΕΔΕΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΝΩ ΚΑΝΑΠΕΔΕΣ... ΣΤΟ ΡΕΤΙΡΕ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ - ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗΣ ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ ΘΑ 'ΧΟΥΜΕ 11 ΚΟΠΕΛΕΣ - ΘΑ 'ΡΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΜΕ ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ - ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΘΑ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΡΤΥ OH YEEEEEEESSSSSSSSSSS ΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΞ - ΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΕΞ... ΝΑ ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ - ΜΕ ΓΥΑΛΙΝΟ ΠΥΡΕΞ... ΑΜΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΛΑΜΑΡΙ ΤΙ ΤΗΝ ΘΕΛΕΙΣ ΤΗ FERRARI ; ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΑΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΕΚΕΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΚΥΛΑΔΙΚΟΥ Χριστίνα Γαλάνη "Από κορμί είμαι η best Κι από προσόντα είμαι first Μ' αυτό στους άντρες κάνω test γ ια να διαλέξω. Μπες όπως όλοι στη γραμμή Ασε τα μα, τα μου, τα μη Πέρνα λοιπόν τη δοκιμή Και ίσως σε επιλέξω" Πέπη Τσεσμελή "Σκανδαλίζομαι, μονάχη μου αγγίζομαι με μια γραβάτα σου ερεθίζομαι" "Αν θέλει

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

Εικόνα
Καταλαβαίνεις ότι έρχεται καλοκαίρι όταν οι γυναίκες αρχίζουν να βγάζουν τον αφαλό έξω... (thanks, Vicky)

ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ...

Εικόνα
To post αυτό σχετίζεται λίγο και με το προηγούμενο. Για πολλά χρόνια λοιπόν, κάνοντας τη συγκεκριμένη διαδρομή προς το τέρμα Πατησίων αλλά από την άλλη μεριά, περνούσα κάθε φορά από αυτό το πραγματικά ιστορικό κτίριο της Columbia, εκεί πριν από τη γέφυρα της Λεωφώρου Ηρακλείου. "Την κατεδάφιση του ιστορικού συγκροτήματος της δισκογραφικής εταιρείας Κολούμπια, προσπάθησαν να εμποδίσουν οι κάτοικοι της περιοχής στη Νέα Ιωνία, οι οποίοι είναι μέλη της πρωτοβουλίας για τη διάσωση και εκμετάλλευση του κτηρίου. Ωστόσο, οι μπουλντόζες πρόλαβαν να γκρεμίσουν ένα από τα στούντιο όπου γράφονταν οι μονοφωνικοί δίσκοι. Το Συμβούλιο Νεότερων Μνημείων έχει κηρύξει διατηρητέο μόνο το ένα από τα οκτώ κτήρια και οι κάτοικοι ζητούν από το Υπουργείο Πολιτισμού και τον Δήμο Αθηναίων η έκταση να χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μουσείου ελληνικής δισκογραφίας. Σημειώνεται ότι το 1999 τα 14 στρέμματα της Κολούμπια πωλήθηκαν σε τεχνική κατασκευαστική εταιρεία, η οποία πρόκειται να αξιοποιήσει το χώρο με

ΚΛΗΡΩΣΑΝ ΤΑ ΛΑΧΕΙΑ...

Εικόνα
Περπάτησα...Πολύ, λίγο δεν ξέρω... Μπορεί να πήγαινα κάποτε και μόνος μου... Όμως τελικά ποτέ κανείς δεν μένει μόνος του... Ο δρόμος σώθηκε, κάπου εκεί, τέρμα Πατησίων... Εκεί με περίμενε πάντα το πιο ζεστό χαμόγελο... Και δυο γαλανά μάτια, που όταν σε κοίταζαν έχανες τον κόσμο... Φιλαράκια, ο κύβος ερίφθη! Βασ.-Δ., Ηλ.-Γωγ., Ξεν.-Λια, Νικ.-Ειρ., Σπυρ.-Στ., Σωτ.-Κατ., Νικ.-Ελ., Θοδ.-Κατ., Αντ.-Μαρ., Γιώρ.-Χριστ. και παντων των αγίων είμαστε οι επόμενοι!...
Βαρέθηκα αυτό που κάνω από το πρωϊ ! (Θα σας εξηγήσω άλλη φορά)

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

Εικόνα
Φτάνει πια. Έχει ανέβει κι η τιμή της βενζίνης κατακόρυφα. Βαρέθηκα να ψάχνω BP στη μέση του πουθενά (βλ. κυρα-Μαγδάλω, Νίκο...) για να μαζέψω ποτήρια μπύρας. Άσε που δεν έχω πια και χώρο να τα βάλω. Βρήκα πιο συμφέρουσα πρόταση...

ΤΕΛΙΚΟΣ ΚΥΠΕΛΛΟΥ

Εικόνα
Γ... τους τη μάνα Λυμπερό-πουλέ! Γ... τους τη μάνα Λυμπερό-πουλέ! (δεν είναι βωμολοχία, είναι ευχή. Για να βγούν και νέοι Λυμπερόπουλοι, νά 'χουμε)