Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2017

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ...

Εικόνα
Βράδι μεγάλης Παρασκευής... Μέρα που αρκετοί από εμάς ίσως θυμούνται εκείνους που έφυγαν... Μέρες που γεμίζουν τα νεκροταφεία από επισκέπτες, λουλούδια, στεφάνια και θυμίαμα.. Μέρες που με φέρνουν κι εμένα στο κοιμητήρι της Καλλιθέας, ένα ίσως από τα πιο ωραία της Αθήνας, άνετο και καταπράσινο... Δεν είναι μακάβρια αυτή η ανάρτηση, είναι μια αφορμή να δημοσιεύσω κάποιες φωτογραφίες που έχω βγάλει από καιρο. Είναι από το κοιμητήρι της Άνω Μεράς στη Μύκονο, και είναι πανέμορφος ο τρόπος που η λαϊκή αρχιτεκτονική περνάει ακόμα και στην "τελευταία κατοικία" των ντόπιων... Τα κοιμητήρια, καλώς ή κακώς, είναι ένας χώρος που μπορεί και να κυριαρχείται από μια άλλου είδους αισθητική. Όπως το Πρώτο Νεκροταφείο της Aθήνας, που επιμένω να λέω ότι αποτελεί αξιοθέατο. Κια μια καλή ευκαιρία, είναι να πάει να το δει κανείς σε Επιτάφιο Μεγάλης Παρασκευής, που βγαίνει νωρίς, κατά τις 5-6 το απόγευμα, μέρα δηλαδή, ανάμεσα στα μνήματα... Είναι μαι εμπειρία που κάποτε θα έλεγα να την αποκτήσ

Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ '81, ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΑΓΙΑ...

Εικόνα
Χτες βράδι, στη Νέα Σμύρνη, βρεθήκαμε οι παλιοί συμμαθητές που τέλειώσαμε το 6ο Δημοτικό, το 1981. Δηλαδή, οι περισσότεροι από αυτούς που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία, μεταξύ των οποίων βεβαίως, σε μια φρικτή παιδική του έκδοση, και ο υποφαινόμενος συντάκτης του ιστολογίου. (Μπορείτε, σαν κουϊζάκι, να ψάξετε συγκρίνοντας με τη φωτογραφία του προφίλ...) Γύριζα από νωρίς στη Νέα Σμύρνη... Και φυσικά, είχα πάει μέχρι εκεί, με ποδαρόδρομο από το Παγκράτι (βλ. και παλιότερες αναρτήσεις). Πέρασα από παλιά στέκια, από την Πλατεία, πήρα ένα ευρώ πασατέμπο για τον ποδαρόδρομο, από τον αιώνιο Κοντόση, στην Ομήρου, ανηφόρισα την Προσκόπων Αίδινίου... Έφτασα ψηλά, στην Εθνικής Στέγης, και μπήκα στο κλειστό του Πανιωνίου... Χάζεψα τις ιστορικές φωτογραφίες στους τοίχους, την τεράστια αφίσα του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, πίσω από τη μοιραία μπασκέτα... Πέρασα έξω από το παλιό μπαλκόνι μας, στην Εθνικής Στέγης, από το προαύλιο της Αγίας Φωτεινής... Στο μυαλό μου, ο στίχος του Λουκιανού, &q