ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΡΑΒΑΣ

Καμιά φορά τα φέρνει έτσι η συγκυρία που η σελίδα αυτή γίνεται μνημόσυνο. Ωστόσο όταν φεύγουν άνθρωποι σαν το Σταύρο Παράβα, είναι παράλειψη να μη γράψεις έστω δυο πράγματα, που μπορεί βέβαια να φαίνονται αστεία σήμερα. Όπως το να προσπαθείς να καθιερωθείς παίζοντας έντιμα και αξιοπρεπώς το ρόλο του "τοιούτου" - ναι, κάποια εποχή αυτό το φύλο αναφερόταν ως "τοιούτοι", "ντιντήδες", "φίφηδες" αλλά με πολύ περισσότερο σεβασμό από τη γνωστή λέξη που χρησιμοποιούμε σήμερα... - και την ίδια στιγμή να αγωνίζεσαι αντρίκια κόντρα στη χούντα και να πληρώνεις τη στράτευση της τέχνης σου στον αγώνα για τη δημοκρατία, αντί να γίνεις Βουγιουκλάκιας... Μας άφησε σαν πραγματικός αντιστάρ, σχεδόν όπως στη φωτογραφία, κοιτάζοντας απλανώς την άκρη του τσιγάρου του με το ίδιο παράπονο με το οποίο κοίταζε τη σνομπ Τόνια Καζιάνη στο "Μάγκα με το Τρίκυκλο", με το ίδιο βαθύ βλέμμα με το οποίο ονειροπολούσε να κάνει δική του την "Πριγκηπέσσα" Μπεττυ ...