ΠΩΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Φαντάζομαι ότι πολλοί από σας χρησιμοποιούν το ΜΕΤΡΟ.
Ή να το πω αλλιώς, το ΜΕΤΡΟ τις ώρες αιχμής είναι σχεδιασμένο να μεταφέρει έως και 120 χιλιάδες επιβάτες την ώρα.
Εγώ λέω εκατό. Ογδόντα. Να πω τετρακόσιες-πεντακόσιες χιλιάδες κόσμο σε μια μέρα; Ας πούμε.
Τις μέρες αυτές λοιπόν γίνεται στα βαγόνια και στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ μια τεράστια διαφημιστική εκστρατεία ("καμπάνια", στα ελληνικά) σχετικά με την πρόληψη του καρκίνου του μαστού στις γυναίκες, με μαστογραφίες κλπ.
Αν προσέξετε, θα δείτε ότι οι αφίσες γράφουν ότι

"ο καρκίνος του μαστού είναι η δεύτερη αιτία θανάτου σε γυναίκες ανεξαρτήτου ηλικίας"

Εντάξει, θα μου πείτε τι παριστάνεις, το Ζάχο Χατζηφωτίου; Όχι ρε παιδιά, αλλά για σκεφτείτε να το βλέπουν τόσοι άνθρωποι όλων των ηλικιών (δηλαδή της πρώτης ηλικίας, της δεύτερης, της τρίτης και της...ανεξάρτητης ηλικίας) κάθε μέρα!
Είναι ή δεν είναι δολοφονία της γλώσσας; Αν δεν μας αρέσει το καθαρευουσιάνικο "ανεξαρτήτως ηλικίας", μπορούμε απλά να γράψουμε "κάθε ηλικίας"! Απλούστατο!
Για σκέψου όμως το παιδί του Γυμνασίου που θα το λέει όλη την ώρα στην τάξη, και όταν ο - επίσης άσχετος - καθηγητής θα πάει να το διορθώσει, θα του πει:
"αφού σε όλα τα μετρ(ά) έτσι το γράφει!".
Για σκέψου σιγά-σιγά και υποχθόνια να καθιερωθούν:
- η Λεωφόρο Θηβών
- η γέφυρα της Αττικής Οδός
- το τρίτο Λύκειο Αιγαλέου
- Η λεωφόρος Σπατών
- ...

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Θυμάσαι στο στρατό, που είχες μια απορία π.χ. κατά τη διάρκεια μιας άσκησης, και σου απαντούσαν: "α, δεν ξέρω, ρώτα τον ΕΠΙΚΕΦΑΛΗ!"
Ή το χειρότερο: "έχω ένα πρόβλημα", "ΑΝΕΦΕΡΕ το στον ΕΠΙΚΕΦΑΛΗ!"
Κι άλλα μύρια!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
αντί απάντησης

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

Μια άγνωστη οδός παντού καραδοκεί
στα πέριξ αλλά και στην Αττική.
Και μ' έπιασε καημός που φτάσαμε ως εκεί,
στην πτώση της την ονομαστική.

Η οδός, της οδού, την οδό, ταξιτζή μου για σένα τραγουδώ.
Αι οδοί, των οδών, τας οδούς, για φιλάθλους κι οπαδούς.
Η οδός, της οδού, την οδό, στη γωνιά στεκόμουν να σε δω.
Αι οδοί, των οδών, τας οδούς, σε λαμβάνω εσύ μ' ακούς;

Μια άγνωστη οδός τι να 'κανε κι αυτή,
κοιτάει να επιβιώσει με τ' αυτί,
την ξέχασε ο λαός την αιτιατική,
πανεύκολη οδός η Αττική.

Η οδός, της οδού, την οδό, ταξιτζή μου για σένα τραγουδώ.
Αι οδοί, των οδών, τας οδούς, για φιλάθλους κι οπαδούς.
Η οδός, της οδού, καθ' οδόν Λεωνίδου και Θερμοπυλών.
Αι οδοί, των οδών, τας οδούς, γέφυρα Κολοκυνθούς.

Βρε πoια οδός, της οδού, την οδό, ταξιτζή μου για σένα τραγουδώ.
Αι οδοί, των οδών, τας οδούς, σε λαμβάνω εσύ μ' ακούς;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ, ή τρία βράδια με τη μπαταρία της κουζίνας μου...

AX ! ΛΑΔΟΚΑΜΠΕ ! ...

ΤΟ ΡΗΜΑ "ΠΑΡΑΔΙΔΩ"