ΚΑΡΠΑΘΟΣ, Η ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΨΕΙΣ ΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΟΥ (Ι)
Αυτό λοιπόν πρώτη φορά μου συμβαίνει...
Να πρέπει πριν να γυρίσω από τις διακοπές μου και να μεταφέρω τις όποιες εντυπώσεις, να προτρέψω τυχόν ανεγκέφαλους σαν και μένα να γλυτώσουν από έναν άσκοπο προορισμό.
Γιατί εδώ που ήρθα, δυστυχώς μόνο διακοπές δε μπορείς να κάνεις...
Ένα νησί αποθέωση του ΚΙΤΣ, της ελληνοαμερικανιάς, αφιλόξενο, με κακούς ανθρώπους, ένα νησί ταλαιπωρίας, στραμμένο στους γερμανο-ιταλούς τουρίστες, χωρίς ένα εμπορικό κατάστημα της προκοπής παρά μόνο φαγάδικα και χρυσοχοεία που πουλάνε τα χρυσά ρολόγια του θείου Σαμ και τα χοντροδαχτυλίδια με ανάγλυφη την Ακρόπολη...
Ένα νησί που στην - απαράδεκτη και γεμάτη κατσαρίδες - πρωτεύουσά του(τα Πηγάδια, πραγματική προτροπή για να κατου...σεις!), φέρνουν στα εστιατόρια για κουβέρ τρεις φέτες ψωμί στα δύο άτομα (δηλ. φάε σύ, τρώω εγώ και μετά θα τσακωθούμε...), ξεπετάγονται ενοχλητικοί σερβιτόροι πίσω από τις βιτρίνες με το "fresh fish", οι τέσσερις στις πέντε ταμπέλες γράφουν το τρίπτυχο του θανάτου "gyros-mousaka-tzatziki", μια Πλάκα μόλις 300 ναυτικά μίλια μακριά από την Αθήνα.
Ένα νησί που πουλάει τη λαογραφία του αβέρτα στους ξανθόψειρες με τα γερμανοπέδιλα, που ακόμα και στην "παραδοσιακή" Όλυμπο, που "ο χρόνος σταμάτησε", οι γιαγιούλες με τα τσεμπέρια σου μιλάνε πρώτα στα ιταλο-αγγλικά, και όταν βρουν χρόνο ξεθάβουν κάτω από τη μαντήλα το κινητό τηλέφωνο, πουλάνε κινέζικα υφαντά και κεραμικά της πλάκας και σπιτικό σαπούνι λαδιού που γράφει "Παπουτσάνης"...
Μένω προς το παρόν σε αυτά, μήπως και προλάβω κανέναν, και θα επανέλθω με αναλυτικό φωτορεπορταζ, παρακαλω... Εξάλλου υπάρχουν πάντα και τα ωραία, μόνο που είναι σε πραγματικά μικρή αναλογία...
Να πρέπει πριν να γυρίσω από τις διακοπές μου και να μεταφέρω τις όποιες εντυπώσεις, να προτρέψω τυχόν ανεγκέφαλους σαν και μένα να γλυτώσουν από έναν άσκοπο προορισμό.
Γιατί εδώ που ήρθα, δυστυχώς μόνο διακοπές δε μπορείς να κάνεις...
Ένα νησί αποθέωση του ΚΙΤΣ, της ελληνοαμερικανιάς, αφιλόξενο, με κακούς ανθρώπους, ένα νησί ταλαιπωρίας, στραμμένο στους γερμανο-ιταλούς τουρίστες, χωρίς ένα εμπορικό κατάστημα της προκοπής παρά μόνο φαγάδικα και χρυσοχοεία που πουλάνε τα χρυσά ρολόγια του θείου Σαμ και τα χοντροδαχτυλίδια με ανάγλυφη την Ακρόπολη...
Ένα νησί που στην - απαράδεκτη και γεμάτη κατσαρίδες - πρωτεύουσά του(τα Πηγάδια, πραγματική προτροπή για να κατου...σεις!), φέρνουν στα εστιατόρια για κουβέρ τρεις φέτες ψωμί στα δύο άτομα (δηλ. φάε σύ, τρώω εγώ και μετά θα τσακωθούμε...), ξεπετάγονται ενοχλητικοί σερβιτόροι πίσω από τις βιτρίνες με το "fresh fish", οι τέσσερις στις πέντε ταμπέλες γράφουν το τρίπτυχο του θανάτου "gyros-mousaka-tzatziki", μια Πλάκα μόλις 300 ναυτικά μίλια μακριά από την Αθήνα.
Ένα νησί που πουλάει τη λαογραφία του αβέρτα στους ξανθόψειρες με τα γερμανοπέδιλα, που ακόμα και στην "παραδοσιακή" Όλυμπο, που "ο χρόνος σταμάτησε", οι γιαγιούλες με τα τσεμπέρια σου μιλάνε πρώτα στα ιταλο-αγγλικά, και όταν βρουν χρόνο ξεθάβουν κάτω από τη μαντήλα το κινητό τηλέφωνο, πουλάνε κινέζικα υφαντά και κεραμικά της πλάκας και σπιτικό σαπούνι λαδιού που γράφει "Παπουτσάνης"...
Μένω προς το παρόν σε αυτά, μήπως και προλάβω κανέναν, και θα επανέλθω με αναλυτικό φωτορεπορταζ, παρακαλω... Εξάλλου υπάρχουν πάντα και τα ωραία, μόνο που είναι σε πραγματικά μικρή αναλογία...
Σχόλια
Πολύ λυπάμαι αδερφέ... Έχω κι εγώ να σου διηγηθώ κάτι ιστοριούλες με πρωταγωνιστές τους "πολιτισμένους" της Ευρώπης...
Εγώ επέστρεψα αλλά για "διακοπές" δεν μου κάνει κέφι... Δεν ευνοεί το μπέρδεμα που έχω αυτό τον καιρό στο κεφάλι μου. Κοιτάτε να χαλαρώσετε και να ευχαριστηθείτε τουλάχιστον το υπόλοιπο, γιατί δυστυχώς με τέτοιους "φορτιστές" οι μπαταρίες δύσκολα γεμίζουν...
Και μα το Θεό, για όποιον άγνωστό μας τα διαβάσει όλα τούτα, οφείλω να προσθέσω ότι είσαι ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο που θα έθαβε έτσι ένα ελληνικό νησί...
Αθάνατε "Αμερικάνε", που έλεγε κι ο μακαρίτης ο Σταυρίδης εννοώντας το δολάριο και γενικά το χρήμα...
Κι αυτός ο σατανικός νους που λες, πήγε να αφήσει 1500 ευρώ στο νησί σου, λες και τα χρώσταγε, μένοντας σε ένα δωμάτιο που είχε ζεστό νερό κατόπιν αιτήσεως και που από ντροπή και ό ίδιος ο ξενοχόδος μείωσε στο τέλος την τιμή του δωματίου (που ήταν ολοκαίνουριο, με πρώτους πελάτες εμάς, φαντάσου να είχε παλιώσει κιόλας...).
Λοιπόν καλοί οι Γερμανοί και τα τσάρτερ, αλλά όποιος έχει (ελληνικά) μάτια βλέπει...
Αυτά και με τις υγείες σου, και σε ξαναπαραπέμπω στις φωτογραφίες για τα "RSEMATA"...