ΠΑΛΙΑ ΚΑΝΑΜΕ ΠΑΡΤΙ Μ΄ΕΝΑ ΑΒΓΟ...

Του μπαμπά αυτή η φράση...
Αληθινή, βέβαια, όχι "που λέει ο λόγος". Τα "που λέει ο λόγος" τα ανακαλύψαμε εμείς, μετά. Συνήθως σε ότι σου έλεγαν οι παλιοί υπήρχε αλήθεια και μόνο αλήθεια.
Και με ένα αβγό, που έτυχε να βρισκόταν κατά τύχη περισσευούμενο στο σπίτι, ξεκινούσε ολόκληρη μάζωξη, ολόκληρο συμπόσιο ανθρώπινης επαφης...
Με το τίποτα.
Με τρια-τέσσερα δάχτυλα "λαθραίο" βερμούτ, κανα κρυμμένο αμερικάνικο τσιγάρο...
Με πράγματα ασήμαντα για το σήμερα.
Ίσως τόσο ασήμαντα όσο τα υλικά με τα οποία φτιάχτηκαν αυτά τα αξιοπρεπέστατα, για μένα, χριστουγεννιάτικα δέντρα, τα οποία στολίζουν ακόμα το σταθμό του μετρό Χαλανδρίου.
Έργα κάποιων μαθητών δημόσιων σχολείων της περιοχής, φτιαγμένα από καθημερινά κατάλοιπα του καταναλωτικού πολιτισμού μας, απεικόνισαν ίσως με τον καλύτερο τρόπο το νόημα των φετινών γιορτών.
"Γιορτάζουμε, αλλά δε μοιράζουμε..." θα έλεγε κανείς.
Συνειδητοποιώντας όλοι μας τις επιπλέον δυσκολίες που ήρθαν στο δρόμο μας ξαφνικά, σε άλλον λιγότερο και σε άλλον περισσότερο, προσπαθήσαμε να κρατήσουμε την ατμόσφαιρα των γιορτών και την ανεπιτήδευτη αλήθεια τους, χωρίς, για πρώτη φορά, να καταφύγουμε στη συνηθισμένη από άλλες χρονιές υπερβολή των ημερών.
(Αλήθεια, για διαβάστε κανένα παλιότερο εποχιακό post να γελάσετε...)
Και ίσως είναι το ηχηρότερο μήνυμα αυτό, γιατί πιστεύω βάσιμα πως, μόνο και μόνο γιατί το έχουμε ξανακάνει στο παρελθόν, και τις δυσκολίες θα ξεπεράσουμε, και τη ζωή μας θα κάνουμε πιο απλή μα πιο αληθινή, και όλα θα πάνε καλά.
Ο Καββαδίας, που σαν χτες γεννήθηκε, έγραψε στο τελευταίο του ποίημα, την "Πικρία" πως ότι αγαπούσε το αρνήθηκε "για ένα μικρό δυσεύρετο θαλασσινό κοχύλι"...
Κι επειδή από "αγαπημενα" πράγματα "του σωρού" νομίζω ότι όλοι έχουμε χορτάσει, ας ψάξουμε λίγο αυτή τη χρονιά τα δυσεύρετα...
Που πάντα υπήρχαν και υπάρχουν...
Και αν με τις δόσεις του Στρος Καν γλυτώσουμε ίσως την οικονομική χρεωκοπία, με τα "δυσεύρετα" θα σώσουμε αυτήν που προϋπήρξε και που τελικά μάλλον φταίει για όλα...
Την πολιτισμική...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ !

Σχόλια

Ο χρήστης Katerina ante portas είπε…
Καλή χρονιά, ελπίζω με ένα καλάθι αυγά!
Μου άρεσε που θυμήθηκες τον μακαριστό Χριστόδουλο..Δεν τον ήθελαν στα πόδια τους τώρα, οι νεοεποχίτες..
Μου αρέσει ο Κούτρας ακόμα και η..πικρία!
Συμφωνώ δε απόλυτα με ό,τι απλό και αληθινό, ειδικά αν πηγάζει από την ψυχούλα μας, από το μεράκι μας..

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ, ή τρία βράδια με τη μπαταρία της κουζίνας μου...

AX ! ΛΑΔΟΚΑΜΠΕ ! ...

ΤΟ ΡΗΜΑ "ΠΑΡΑΔΙΔΩ"