Ακριβώς... Αλλά αυτό έχει η γ... η μπάλλα, ότι και να δείχνει το γυαλί σε τραβάει να το δεις. Ακόμα και ΠΑΝΚΟΥΚΟΥΤΣΑΛΕΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΕΤΟΣ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑΣ. Παρ' όλα αυτά έχω συλλάβει τον εαυτό μου να έχει πάει ήδη καμιά δεκαριά φορές φέτος στο ΟΑΚΑ (βάλε και μεθαύριο το τελευταίο), να έχω δώσει γύρω στα 300 ευρώ στο Ντέμη, σε μια χρονιά που η μπάλλα που παίζουμε επιεικώς δεν βλέπεται, οι παίκτες είναι επιπέδου 3ης εθνικής και οι στόχοι "δεύτεροι"... Μπορεί απλά να το έκανα για εκτόνωση, αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας ρόλος του ποδοσφαίρου. Βέβαια μήπως μεθαύριο στο μουντιάλ θα δούμε κάτι καλύτερο; Αν δεν υπήρχε μια Βραζιλία να μας δείχνει μια φορά κάθε 4 χρόνια πως παίζεται το τόπι, ποιός θα πούλαγε τηλεοράσεις; Αλλά κρίμα δεν είναι να συμπληρώνεται αυτή η γιορτή από άλλες 31 ομάδες-γλάστρες (ή περίπου 31), που παίζουν "συμβατικά" και δε δίνουν εκείνο το "κάτι παραπάνω"; Τέλος πάντων, μην ανοίξουμε κουβέντα για ποδόσφαιρο, είναι ένα γεγονός που δεν συμμορφώνεται σε πλαίσια και κανόνες...
Πόσα και πόσα μερεμέτια δεν έχω κάνει νυχτιάτικα...Θες γιατί δεν έχω χρόνο, θες γιατί μου αρέσει η ηρεμία της νύχτας... Ας δούμε λοιπόν το τελευταίο επεισόδιο της σειράς ! (το "κλικ" μεγαλώνει τις φωτογραφίες προς χάριν της ορατότητας, παρέχεται δε, δωρεάν !) Το πρόβλημα : Μπαταρία νεροχύτη, έχει χάσει το σφίξιμό της πάνω του, με αποτέλεσμα να γυρίζει ενοχλητικά δεξιά-αριστερά, αλλά κα να περνάει ποσότητα νερού από το "λαιμό της" προς το κάτω μέρος του ντουλαπιού. Η εκτιμώμενη λύση : Να λυθεί η μπαταρία από το νεροχύτη, να ελεγχθούν φλάντζες κλπ., να χρησιμοποιηθεί ενδεχομένως σιλικόνη, και να βιδωθεί σφιχτά εκ νέου στο νεροχύτη. Η βοήθεια : συλλογική βοήθεια από το διαδίκτυο περί εργαλείων. Συζητήσεις σε φόρουμ, τεχνικά και μη. Σχεδιάγραμμα της μπαταρίας από τον αντιπρόσωπο ( εδώ, μια παραπλήσια ). Τα συνήθη εργαλεία : κάβουρες, πένσες, τανάλιες, μυτοτσίμπιδα, κλειδιά. Το απρόβλεπτο εμπόδιο : Η μπαταρία, όπως φαίνεται και στο σχεδιάγραμμά της, είνα
Καλή χρονιά είπαμε; Δεν ξέρω κατά πόσο η προέλευση "Αχλαδόκαμπος" έχει βάση στον αστικό μύθο του παραπάνω επιφωνήματος της Φρειδερίκης, του Καραμανλή ή δεν ξέρω ποιανού, αλλά ο Αχλαδόκαμπος, είναι γεγονός ότι έχει φύγει από τη ζωή μας, εδώ και δεκαετίες. Mε την πρώτη αλλαγή χάραξης, έφυγε το μισό κομμάτι, ο περίφημος "Κωλοσούρτης", ενώ με την εντελώς νέα χάραξη ("ΜOΡΕΑΣ"), το σύνολο του δρόμου μπήκε στο χρονοντούλαπο. Σήμερα, μετά από ένα ταξίδι-αστραπή στην πάτρια Λακεδαίμονα, αποφάσισα στην επιστροφή, να κάνω δώρο στον εαυτό μου το κομμάτι Τρίπολης-Άργους, αυτό που ήταν η "καρδιά" και το πιο δύσκολο κομμάτι της, επτάωρης τότε παρακαλώ, συνολικής διαδρομής Αθήνα-Σπάρτη (μιλάμε για όταν ήμουν παιδάκι Δημοτικού, στα τέλη των '70s...). Τα πολλά λόγια είναι φτώχια, Τρίπολη-Άργος, εν έτει 2016... (όπως πάντα, με "κλικ" όλες οι φωτογραφίες μεγαλώνουν και γίνονται περισσότερο ευδιάκριτες) Ρωτώντας πας στην πόλη, αφού ο δ
Παραδίδω ( δημ. παραδίνω ) : σύνθετος ρηματικός τύπος από το "δίδω" και την πρόθεση "παρά", που σημαίνει δίνω κάτι "παρά εμού", δίπλα σ' εμένα ή, απλά, δίνω κάτι σε κάποιον. Η πρόθεση "παρά" δίνει μεγαλύτερη αξία ή την έννοια μόχθου εργασίας στο διδόμενο αντικείμενο ( παραδίδω χρήματα, παραδίδω τιμαλφή ), όπως άλλωστε ιδιαίτερης βαρύτητας νόημα έχει και το αντίστοιχο ρήμα "αποδίδω" ( απόδοση τιμών, απόδοση ευθυνών ). Ο ρηματικός τύπος υπάρχει και στην παθητική φωνή ως "παραδίδομαι" ή "παραδίνομαι". Για να δούμε κάποια παραδείγματα : παρέδωσε το σπίτι (αντικείμενο αξίας) θα παραδώσει την παραγγελία (αντικείμενο μόχθου εργασίας) παρέδωσα το πνεύμα (αντικείμενο αξίας) αύριο παραδίνουμε τη μελέτη Θα σταθώ λίγο στην ερμηνεία του τελευταίου παραδείγματος.Το ρήμα "παραδίδω" λοιπόν, ένα από τα πιο μισητά μου ρήματα από τότε που άρχισα να δουλεύω, συνδέεται άμεσα με την έννοια της "
Σχόλια
με τον Λύμπε τίγκα στην ξυλοκαΐνη για να μην πονάει το δάχτυλο...
με τον Σάντος τελειωμένο...
με τον γάβρο να επιβεβαιώνει τον άγραφο νόμο της παράγκας (ωραίο το σόου με τον Λεβαδειακό παρεπιπτόντως)...
όταν έχουμε καταλήξει να πανηγυρίζουμε για τη 2η θέση που οδηγεί στο "σεντόνι" (από το οποίο θα μας πετάξουν άρον άρον και πολύ σύντομα)...
Σε ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης...
Με δημοσιοκάφρους, καθηγηταράδες, παραγοντίσκους, στρατευμένους οπαδούς-δολοφόνους να πλέκουν και να ξεπλέκουν ένα φαιδρό-έως-επικίνδυνο γαϊτανάκι...
Με τη Σούπερ-Λίγκα προ των πυλών...
Απορώ πώς ακόμα ασχολούμαστε με την μπάλλα στην Ελλάδα.
Αλλά αυτό έχει η γ... η μπάλλα, ότι και να δείχνει το γυαλί σε τραβάει να το δεις. Ακόμα και ΠΑΝΚΟΥΚΟΥΤΣΑΛΕΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΕΤΟΣ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑΣ.
Παρ' όλα αυτά έχω συλλάβει τον εαυτό μου να έχει πάει ήδη καμιά δεκαριά φορές φέτος στο ΟΑΚΑ (βάλε και μεθαύριο το τελευταίο), να έχω δώσει γύρω στα 300 ευρώ στο Ντέμη, σε μια χρονιά που η μπάλλα που παίζουμε επιεικώς δεν βλέπεται, οι παίκτες είναι επιπέδου 3ης εθνικής και οι στόχοι "δεύτεροι"...
Μπορεί απλά να το έκανα για εκτόνωση, αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας ρόλος του ποδοσφαίρου.
Βέβαια μήπως μεθαύριο στο μουντιάλ θα δούμε κάτι καλύτερο; Αν δεν υπήρχε μια Βραζιλία να μας δείχνει μια φορά κάθε 4 χρόνια πως παίζεται το τόπι, ποιός θα πούλαγε τηλεοράσεις;
Αλλά κρίμα δεν είναι να συμπληρώνεται αυτή η γιορτή από άλλες 31 ομάδες-γλάστρες (ή περίπου 31), που παίζουν "συμβατικά" και δε δίνουν εκείνο το "κάτι παραπάνω";
Τέλος πάντων, μην ανοίξουμε κουβέντα για ποδόσφαιρο, είναι ένα γεγονός που δεν συμμορφώνεται σε πλαίσια και κανόνες...
Γλύτωσα και το κυριακάτικο εισητήριο...