Ακριβώς... Αλλά αυτό έχει η γ... η μπάλλα, ότι και να δείχνει το γυαλί σε τραβάει να το δεις. Ακόμα και ΠΑΝΚΟΥΚΟΥΤΣΑΛΕΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΕΤΟΣ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑΣ. Παρ' όλα αυτά έχω συλλάβει τον εαυτό μου να έχει πάει ήδη καμιά δεκαριά φορές φέτος στο ΟΑΚΑ (βάλε και μεθαύριο το τελευταίο), να έχω δώσει γύρω στα 300 ευρώ στο Ντέμη, σε μια χρονιά που η μπάλλα που παίζουμε επιεικώς δεν βλέπεται, οι παίκτες είναι επιπέδου 3ης εθνικής και οι στόχοι "δεύτεροι"... Μπορεί απλά να το έκανα για εκτόνωση, αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας ρόλος του ποδοσφαίρου. Βέβαια μήπως μεθαύριο στο μουντιάλ θα δούμε κάτι καλύτερο; Αν δεν υπήρχε μια Βραζιλία να μας δείχνει μια φορά κάθε 4 χρόνια πως παίζεται το τόπι, ποιός θα πούλαγε τηλεοράσεις; Αλλά κρίμα δεν είναι να συμπληρώνεται αυτή η γιορτή από άλλες 31 ομάδες-γλάστρες (ή περίπου 31), που παίζουν "συμβατικά" και δε δίνουν εκείνο το "κάτι παραπάνω"; Τέλος πάντων, μην ανοίξουμε κουβέντα για ποδόσφαιρο, είναι ένα γεγονός που δεν συμμορφώνεται σε πλαίσια και κανόνες...
Παραδίδω ( δημ. παραδίνω ) : σύνθετος ρηματικός τύπος από το "δίδω" και την πρόθεση "παρά", που σημαίνει δίνω κάτι "παρά εμού", δίπλα σ' εμένα ή, απλά, δίνω κάτι σε κάποιον. Η πρόθεση "παρά" δίνει μεγαλύτερη αξία ή την έννοια μόχθου εργασίας στο διδόμενο αντικείμενο ( παραδίδω χρήματα, παραδίδω τιμαλφή ), όπως άλλωστε ιδιαίτερης βαρύτητας νόημα έχει και το αντίστοιχο ρήμα "αποδίδω" ( απόδοση τιμών, απόδοση ευθυνών ). Ο ρηματικός τύπος υπάρχει και στην παθητική φωνή ως "παραδίδομαι" ή "παραδίνομαι". Για να δούμε κάποια παραδείγματα : παρέδωσε το σπίτι (αντικείμενο αξίας) θα παραδώσει την παραγγελία (αντικείμενο μόχθου εργασίας) παρέδωσα το πνεύμα (αντικείμενο αξίας) αύριο παραδίνουμε τη μελέτη Θα σταθώ λίγο στην ερμηνεία του τελευταίου παραδείγματος.Το ρήμα "παραδίδω" λοιπόν, ένα από τα πιο μισητά μου ρήματα από τότε που άρχισα να δουλεύω, συνδέεται άμεσα με την έννοια της "...
Επιστρέψαμε... Έχοντας γράψει καμιά χιλιοπεντακοσαριά χιλιόμετρα... Με το Fabia να ξεκινάει την Παρασκευή από το Παγκράτι στις 6 παρά είκοσι και να προσγειώνεται 624 χλμ. μακρύτερα μόλις στις 11.30, έχοντας χωθεί-χαθεί μέχρι και στα κάστρα του Γεντικουλέ ψάχνοντας τη διασταύρωση για Σέρρες για κανένα μισάωρο... Έχοντας ξεσηκώσει Σάββατο πρωϊ όλο το Procom στον Προμαχώνα ... Τι να κάναμε δηλαδή, μου βρίσκετε εσείς δερμάτινο τζάκετ με φλος (όχι λάθος, με φλις) με 137 ευρώ και τζηνάκι BOSS με 80; Άσε πια εκείνο το τζην Versace με τα 25... Έχοντας μείνει εδώ με 55 ευρώ το δίκλινο με πρωϊνό... Έχοντας φάει με 23 ευρώ τα δύο άτομα, και με 43 τα τέσσερα... Με τα μάτια χορτάτα από απέραντες Μακεδονικές πεδιάδες... Με τις καπναποθήκες της Δράμας να στέκουν στιβαρές ανάμεσα στα ποταμάκια του πάρκου και κάτω από το χλωμό "αγγλικό" ουρανό της... Α, και για να μην ξεχνιέμαι, οι καφέδες κλπ. πέντε ατόμων δίπλα στις λιμνούλες γύρω στα 12 ευρώ... Ψάχνοντας για ποτηράκια μπύρας της BP σε βεν...
Η συνήθεια που έγινε πλέον δέκα ετών, το Σάββατο που μας πέρασε... Δεν ξέρω καν αν έχετε υπόψη για τί μιλάμε. Πρόκειται για τη ραδιοφωνική εκπομπή του Ιωσήφ Καλαμαράκη, "Real Music Games" όπως ξεκίνησε στον Real FM, "Radio Music Games" όπως συνεχίζεται τώρα, στον Παραπολιτικά FM του Πειραιά. Η βασική ιδέα της εκπομπής, απαράλλαχτη σχεδόν από το ξεκίνημά της : αποσπάσματα από ελληνικές ταινίες, με ένα συγκεκριμένο κάθε φορά ερώτημα (τίτλο ταινίας συνήθως), και οι τριάδες, τετράδες, ή και πεντάδες, τραγούδια για τα οποία ζητούνται οι ερμηνευτές... Κι αν σας φαίνεται απλό, μη νομίσετε ότι είναι - αυτό είναι το λάθος... Ο Ιωσήφ, οργανωμένος εδώ και χρόνια απέναντι στη λαίλαπα του Ίντερνετ, δε διαλέγει ό,τι κι ό,τι... Μη φανταστείτε ότι θα έχετε ένα Google ανοιχτό, και στα λίγα δευτερόλεπτα που θα είστε στο ακουστικό, θα βρείτε αυτό που σας ζητάει... Εδώ, έχουμε ακούσει ακόμα και ολόκληρα επιτελεία στημένα πίσω από το τηλέφωνο, με "συμβούλους" απίκο κ...
Σχόλια
με τον Λύμπε τίγκα στην ξυλοκαΐνη για να μην πονάει το δάχτυλο...
με τον Σάντος τελειωμένο...
με τον γάβρο να επιβεβαιώνει τον άγραφο νόμο της παράγκας (ωραίο το σόου με τον Λεβαδειακό παρεπιπτόντως)...
όταν έχουμε καταλήξει να πανηγυρίζουμε για τη 2η θέση που οδηγεί στο "σεντόνι" (από το οποίο θα μας πετάξουν άρον άρον και πολύ σύντομα)...
Σε ένα από τα χειρότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης...
Με δημοσιοκάφρους, καθηγηταράδες, παραγοντίσκους, στρατευμένους οπαδούς-δολοφόνους να πλέκουν και να ξεπλέκουν ένα φαιδρό-έως-επικίνδυνο γαϊτανάκι...
Με τη Σούπερ-Λίγκα προ των πυλών...
Απορώ πώς ακόμα ασχολούμαστε με την μπάλλα στην Ελλάδα.
Αλλά αυτό έχει η γ... η μπάλλα, ότι και να δείχνει το γυαλί σε τραβάει να το δεις. Ακόμα και ΠΑΝΚΟΥΚΟΥΤΣΑΛΕΥΡΙΑΚΟΣ-ΑΕΤΟΣ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑΣ.
Παρ' όλα αυτά έχω συλλάβει τον εαυτό μου να έχει πάει ήδη καμιά δεκαριά φορές φέτος στο ΟΑΚΑ (βάλε και μεθαύριο το τελευταίο), να έχω δώσει γύρω στα 300 ευρώ στο Ντέμη, σε μια χρονιά που η μπάλλα που παίζουμε επιεικώς δεν βλέπεται, οι παίκτες είναι επιπέδου 3ης εθνικής και οι στόχοι "δεύτεροι"...
Μπορεί απλά να το έκανα για εκτόνωση, αλλά ακόμα και αυτός είναι ένας ρόλος του ποδοσφαίρου.
Βέβαια μήπως μεθαύριο στο μουντιάλ θα δούμε κάτι καλύτερο; Αν δεν υπήρχε μια Βραζιλία να μας δείχνει μια φορά κάθε 4 χρόνια πως παίζεται το τόπι, ποιός θα πούλαγε τηλεοράσεις;
Αλλά κρίμα δεν είναι να συμπληρώνεται αυτή η γιορτή από άλλες 31 ομάδες-γλάστρες (ή περίπου 31), που παίζουν "συμβατικά" και δε δίνουν εκείνο το "κάτι παραπάνω";
Τέλος πάντων, μην ανοίξουμε κουβέντα για ποδόσφαιρο, είναι ένα γεγονός που δεν συμμορφώνεται σε πλαίσια και κανόνες...
Γλύτωσα και το κυριακάτικο εισητήριο...