ΣΤΟ ΕΜΠΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ...

Το καλοκaiρι θα' ρθει.
Στην ταράτσα του Βοξ, η Μελίνα θα παίζει τη Στέλλα.
(Kraounakis at early 90's...)
Σαββάτο μεσημεράκι ο φίλος Α. μοιράστηκε μαζί μας τη χαρά της βάφτισης της κόρης του, σε ένα παραθαλάσσιο υπέροχο χώρο...


Μια άψογα οργανωμένη "απομεσημεριά" (κατά το βραδιά) δίπλα στο κυματάκι, μας θύμισε ότι μπαίνει το καλοκαιράκι και μας έθεσε προ των ευθυνών μας...


Ευχαριστούμε πολύ τους υπέροχους γονείς για όλα, κι όσο για το νεωφώτιστο Κατερινάκι, αφιερώνω δυο γλυκά τραγουδάκια, ένα με όλη τη Σαββατιάτικη καλοκαιρινή εικόνα







και ένα λίγο πιο σπάνιο, αυτό.

Σχόλια

Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
Πρώτο σχόλιο από εμέ : ωραία, ανέβασα τραγούδι στη σελίδα!
Και τώρα πως γλυτώνουμε το jumping στο goear???
1:25 π.μ., Ιουνίου 02, 2008
Ο χρήστης antonis_x είπε…
Οι πρώτες φωτό... ωραιότατες.

Αυτό του Κραουνάκη (η Χριστάννα δεν το έλεγε;) το ακούγαμε το Σάββατο μετά τη βάφτιση, κατεβαίνοντας προς Ποσειδώνος.

Τα άλλα θα τα ακούσω από το σπίτι και θα σου πω.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ!!
10:17 π.μ., Ιουνίου 02, 2008
Ο χρήστης antonis_x είπε…
A, και το "Καλοκαίρι θα΄ρθει" είναι early 80s (82) όχι 90s.
10:39 π.μ., Ιουνίου 02, 2008
Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
Εύστοχος στο trivial των 90's! (Ταιριάζει να το έπαιζε ο Ξανθούλης στο "Σαββάτο είσαι και φαίνεσαι", ή κάτι τέτοιο...)
"Mama Roma, σαν εσένα και γω
με την τσάντα στους ώμους να παίρνω τους δρόμους"...
10:44 π.μ., Ιουνίου 02, 2008
Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
A ! το 82 δεν ανήκει στη δεκαετία του '90 (με το τέλος δεν τις λέμε;)
Η οι Αμερκάνοι τόχουν αλλιώς;
Τεσπα...
10:45 π.μ., Ιουνίου 02, 2008
Ο χρήστης Katerina ante portas είπε…
Na ζήσει η νεοφώτιστη και να γίνει Μεγάλη και τρανή!!

Πολύ ωραία τα τραγουδάκια! Σου στέλνω στο εμαιηλ την εντολή για παράλληλο άνοιγμα.
7:09 μ.μ., Ιουνίου 02, 2008
Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
We did it!
(έφερα τη συσκευούλα που παίζει mp3στο post!)
5:06 μ.μ., Ιουνίου 03, 2008
Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΜΕ...

Επιστρέψαμε... Έχοντας γράψει καμιά χιλιοπεντακοσαριά χιλιόμετρα... Με το Fabia να ξεκινάει την Παρασκευή από το Παγκράτι στις 6 παρά είκοσι και να προσγειώνεται 624 χλμ. μακρύτερα μόλις στις 11.30, έχοντας χωθεί-χαθεί μέχρι και στα κάστρα του Γεντικουλέ ψάχνοντας τη διασταύρωση για Σέρρες για κανένα μισάωρο... Έχοντας ξεσηκώσει Σάββατο πρωϊ όλο το Procom στον Προμαχώνα ... Τι να κάναμε δηλαδή, μου βρίσκετε εσείς δερμάτινο τζάκετ με φλος (όχι λάθος, με φλις) με 137 ευρώ και τζηνάκι BOSS με 80; Άσε πια εκείνο το τζην Versace με τα 25... Έχοντας μείνει εδώ με 55 ευρώ το δίκλινο με πρωϊνό... Έχοντας φάει με 23 ευρώ τα δύο άτομα, και με 43 τα τέσσερα... Με τα μάτια χορτάτα από απέραντες Μακεδονικές πεδιάδες... Με τις καπναποθήκες της Δράμας να στέκουν στιβαρές ανάμεσα στα ποταμάκια του πάρκου και κάτω από το χλωμό "αγγλικό" ουρανό της... Α, και για να μην ξεχνιέμαι, οι καφέδες κλπ. πέντε ατόμων δίπλα στις λιμνούλες γύρω στα 12 ευρώ... Ψάχνοντας για ποτηράκια μπύρας της BP σε βεν...
Διαβάστε περισσότερα

ΤΟ ΡΗΜΑ "ΠΑΡΑΔΙΔΩ"

Παραδίδω ( δημ. παραδίνω ) : σύνθετος ρηματικός τύπος από το "δίδω" και την πρόθεση "παρά", που σημαίνει δίνω κάτι "παρά εμού", δίπλα σ' εμένα ή, απλά, δίνω κάτι σε κάποιον. Η πρόθεση "παρά" δίνει μεγαλύτερη αξία ή την έννοια μόχθου εργασίας στο διδόμενο αντικείμενο ( παραδίδω χρήματα, παραδίδω τιμαλφή ), όπως άλλωστε ιδιαίτερης βαρύτητας νόημα έχει και το αντίστοιχο ρήμα "αποδίδω" ( απόδοση τιμών, απόδοση ευθυνών ). Ο ρηματικός τύπος υπάρχει και στην παθητική φωνή ως "παραδίδομαι" ή "παραδίνομαι". Για να δούμε κάποια παραδείγματα : παρέδωσε το σπίτι (αντικείμενο αξίας) θα παραδώσει την παραγγελία (αντικείμενο μόχθου εργασίας) παρέδωσα το πνεύμα (αντικείμενο αξίας) αύριο παραδίνουμε τη μελέτη Θα σταθώ λίγο στην ερμηνεία του τελευταίου παραδείγματος.Το ρήμα "παραδίδω" λοιπόν, ένα από τα πιο μισητά μου ρήματα από τότε που άρχισα να δουλεύω, συνδέεται άμεσα με την έννοια της "...
Διαβάστε περισσότερα

Σ-Κ ΜΕΣΑ...

Αυτό το λέγαμε στο στρατό. Το Σαββατοκύριακο που πέρασε ήταν ένα από εκείνα που με βρήκε και τις δύο μέρες στο γραφείο . Δεν είναι συνήθης κατάσταση, απλά συμβαίνει πότε-πότε. Σίγουρα για πολλούς είναι απαράδεκτο. Εγώ δεν ξέρω, ίσως τώρα πια δεν με πειράζει όσο παλιότερα. Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή και, ακούγοντας και γύρω γύρω τι γίνεται, σε σχέση και με τη συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία, δεν ξέρω αν πρέπει να στεναχωριέμαι ή να λέω "δόξα τω Θεώ", γιατί δεν ξέρουμε τι ξημερώνει. Βέβαια είναι πολλοί που ζώντας μια ζωή φοβούμενοι για το αύριο τελικά δεν χάρηκαν τίποτα, και το "προσδόκιμο" ανατρεπτικό γεγονός δεν ήρθε ποτέ. Ζήσαν μια ζωή στο φόβο για κάτι που τελικά δεν έγινε... Δύσκολο να δικαιώσεις ή να απορρίψεις αυτού του είδους τις επιλογές. Μια άποψη λέει ότι όσο περισσότερο κυνηγάς πράγματα στη ζωή σου τόσο δεν σού΄ρχεται τίποτα, αντίθετα οι "όσα πάνε κι όσα έρθουν" τύποι τελικά καταφέρνουν περισσότερα πράγματα. Αξίωμα; Νόμος; Άλλοθι των φυγόμα...
Διαβάστε περισσότερα