2π, όπου π = 3.1415... = ΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ...

Πολλές εικόνες, χιλιάδες λέξεις... Ένα νησί που είναι ωραίο ακριβώς γιατί μένει πάντα ίδιο, κουβαλώντας την ιστορία και την αίγλη του. Τι μου άρεσε : η αρχοντιά και το άρωμα άλλων εποχών, που δεν εγκαταλείπουν ποτέ το νησί. η ησυχία και "οικογενειακή ατμόσφαιρα" των καλοκαιρινών διακοπών που μπορείς να εισπράξεις, σ' ένα νησί που είναι σε απόσταση αναπνοής από τη Μύκονο... η Ερμούπολη, που πάντα λες από που να την αρχίσεις και που να την τελειώσεις. η έκθεση ζωγραφικής "Πορτρέτα της Αγοράς", με καμμιά εικοσαριά πίνακες, αναρτημένους όμως όχι σε κάποια αίθουσα τέχνης αλλά ένας-ένας σε διαφορετικά παλιά καταστήματα... η επίσκεψη με σκάφος στην υπέροχη παραλία "Γράμματα" και το σωσίβιο-θαλάσσιο μπαρ του Νίκου, που μας κέρασε ούζο και σαγκρία. η θέα από το Σάν Μιχάλη προς τη θαλάσσινή "πλατεία" Σύρου-Άνδρου-Τήνου-Μυκόνου, κατα τις 7 το απόγευμα... η εμπορική ζωή της πόλης, κατάλοιπο της ιστορίας της... που υπάρχουν λεωφορεία ΚΤΕΛ συχνά και με ευγ...

... κι η λευτεριά μια χίμαιρα - Ν.Γκάτσος-Στ. Ξαρχάκος-Ν.Δημητράτος από το "Νυν και Αεί" Πριν από κανα μήνα, πέρασε ο αδερφός μου από το σπίτι. Είχε παράσταση στην παραλία Ωρωπού και με ρώτησε αν ήξερα κάποια διαδρομή να πάει από τη Ραφήνα προς τα εκεί. Μια που ήταν με τη μηχανή, του είπα "Θες να κάνεις μια ωραία διαδρομή να τη φχαριστηθείς;" και του πρότεινα το δρόμο από Μαραθώνα-Γραμματικό-Βαρναβα-Κάλαμο-Αγίους Αποστόλους και κατάληξη στην παραλία Ωρωπού. "Σου άρεσε η διαδρομή;" "Καταπληκτική", μου είπε, "αφού έλεγα και στα άλλα παιδιά τι ωραία που ήταν". (για λεπτομέρειες και ιστορικές φωτογραφίες της διαδρομής αυτής δείτε το Google Earth-πριν ανανεωθούν με μαύρες...) Πάμε παρακάτω ; να λοιπόν που η ιστορία επαναλαμβάνεται. Εννοώ ότι θα μπορούσα κανονικά να γράφω τις εντυπώσεις από τις καλοκαιρινές διακοπές μου στην πανέμορφη Σύρο. Να σας μιλάω για την ιστορία της, τα καλοδιατηρημένα νεοκλασσικά αρχοντικά, τις μοναδικής ομορφιάς εκκ...

Τελικά αυτή ήταν η τελευταία εργάσιμη εβδομάδα. Την Παρασκευή τελειώνει η χρονιά, και το Σάββατο aloha... Όπως και στην ομότιτλη ταινία του Παντελή Βούλγαρη με το Θανάση Βέγγο , η Αθήνα πια με άδεια ζεστή άσφαλτο, και τα πλοία να "πεθαίνουν στα λιμάνια", υπό το βάρος των συμπολιτών μας που προσπαθούν να διατηρήσουν με νύχια και με δόντια το παραδoσιακό έθιμο "ΔΙΑΚΟΠΕΣ". Διακοπές σε λίγο λοιπόν, στιγμή ιερή κα μοναδική, αλλά και στιγμή που δε θα πρέπει να μας κάνει να βγάλουμε μέσα σε μια-δυο βδομάδες τα κακά μιας ολόκληρης χρονιάς. Τώρα λοιπόν, "εκεί που θα πάμε Κωστάκη, να είσας φρόνιμος". Κι εγώ, ως άλλος γερο-πελεκάνος "όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές", να σας δώσω δυο-τρεις οδηγίες προς ναυτιλομένους, χωρισμένους σε τρεις κύριες κατηγορίες και φυσικά συνοδευόμενες από τα αντίστοιχα άσματα : Πρώτον : γι αυτούς που και φέτος θα κουβαλήσουν στις παραλίες τα σκουπίδια τους(κι όταν λέμε σκουπίδια ενοούμε όχι μόνο αντικείμενα αλλά...