Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ...

...όπως δε θα πεθάνει το βαλς, που λέει κι ο Λουκιανός.

Κάτι η εθνική μας γιορτή και οι κλασσικές ταινίες "Σουλιώτες", "Μαντώ Μαυρογένους" κλπ. που χάζευαν από νωρίς χτες οι εταίροι μας, κάτι η γλυκιά φάτσα του Πρωθυπουργού μας, να που τα καταφέραμε και πάλι. Για τελευταία φορά (ίσως;), αλλά τα καταφέραμε...

"Προόρισται να ζήσει και θα ζήσει" η χώρα μας. Αλήθεια, ήθελα νάξερα πώς αισθάνονταν μέχρι τη στιγμή της τελικής ανακοίνωσης οι αγαπημένοι μας δημόσιοι υπάλληλοι... Καταλάβαιναν ότι γι αυτούς τρέχουμε, ή μήπως έχουν ήδη "κολλήσει" την αυριανή "ενδιάμεση" ημέρα σε ένα ωραιότατο τετραήμερο και "πέρα βρέχει";

Αλλά άραγε και όλοι οι υπόλοιποι κλέβοντες το κράτος, golden boys, επαγγελματίες, μισθωτοί, συνταξιούχοι (όσο μπορεί ο καθένας), πως αισθάνθηκαν και πως πέρασαν τις κρίσιμες αυτές ώρες;

Άλλαξε καθόλου η λογική όλων μας (ολονών, μου αρέσει καλύτερα), τώρα που έχουμε γίνει οι ζήτουλες της Ευρώπης;

Ακούμε κάτι σχετικό (με τα χάλια μας)...