ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ, ή τρία βράδια με τη μπαταρία της κουζίνας μου...

Πόσα και πόσα μερεμέτια δεν έχω κάνει νυχτιάτικα...Θες γιατί δεν έχω χρόνο, θες γιατί μου αρέσει η ηρεμία της νύχτας... Ας δούμε λοιπόν το τελευταίο επεισόδιο της σειράς !

(το "κλικ" μεγαλώνει τις φωτογραφίες προς χάριν της ορατότητας, παρέχεται δε, δωρεάν !)

Το πρόβλημα : Μπαταρία νεροχύτη, έχει χάσει το σφίξιμό της πάνω του, με αποτέλεσμα να γυρίζει ενοχλητικά δεξιά-αριστερά, αλλά κα να περνάει ποσότητα νερού από το "λαιμό της" προς το κάτω μέρος του ντουλαπιού.

Η εκτιμώμενη λύση : Να λυθεί η μπαταρία από το νεροχύτη, να ελεγχθούν φλάντζες κλπ., να χρησιμοποιηθεί ενδεχομένως σιλικόνη, και να βιδωθεί σφιχτά εκ νέου στο νεροχύτη.

Η βοήθεια : συλλογική βοήθεια από το διαδίκτυο περί εργαλείων. Συζητήσεις σε φόρουμ, τεχνικά και μη. Σχεδιάγραμμα της μπαταρίας από τον αντιπρόσωπο (εδώ, μια παραπλήσια).

Τα συνήθη εργαλεία : κάβουρες, πένσες, τανάλιες, μυτοτσίμπιδα, κλειδιά.

Το απρόβλεπτο εμπόδιο : Η μπαταρία, όπως φαίνεται και στο σχεδιάγραμμά της, είναι βιδωμένη με υπερμεγέθες παξιμάδι, που φυσικά, επιπλέον, βρίσκεται και σε τρομερά δυσπρόσιτο σημείο, ανάμεσα στις δύο κούρμπες του νεροχύτη...Είναι σύστημα στερέωσης που σήμερα έχει αντικατασταθεί με απλούστερο, αλλά το 2006, που αγοράστηκε η μπαταρία, υπήρχε...


Οι πρώτες προσπάθειες : Με τα συμβατικά εργαλεία. Τζίφος...Με το "στραβόκλειδο" (τουλάχιστον το απλό, που βρίσκεις εδώ στην Ελλάδα). Και πάλι τζίφος, το παξιμάδι είναι τεράστιο...

Οι επόμενες κινήσεις : Από το σχεδιάγραμμα της μπαταρίας, που δε μας λέει τη διάσταση του παξιμαδιού, το εκτιμάμε βάσει της οπής Φ35mm. Eίναι λεπτό παξιμάδι, άρα το εκτιμάμε για 35+3+3 = 41mm. Σκεφτόμαστε, και λέμε ότι καρυδάκι ή κλειδί όρθιο, μάλλον δε θα δουλέψει. Φανταζόμαστε και τη δύναμη με την οποία θα πρέπει να σφίξουμε στο τέλος τη μπαταρία στο νεροχύτη, για ν' αποφύγουμε πάλι το ενοχλητικό χαλάρωμα και τις διαρροές, και καταλήγουμε στο ότι το πιο κατάλληλο εργαλείο για να δώσει τέτοιες ροπές, είναι το σωληνωτό κλειδί. Αναζητούμε σωληνωτό 41mm, φυσικά σε εξειδικευμένο κατάστημα εργαλείων, μια που κανένα χρωματοπωλείο δε διαθέτει τέτοια μεγέθη. Το προμηθευόμαστε σε μια σχετικά καλή τιμή (22 ευρώ) κι αρχίζουμε...

Το πρόβλημα με ένα σωληνωτό εργαλείο, είναι ότι πρέπει να λυθούν όλα αυτά που περνάνε μέσα από το παξιμάδι σύσφιξης, ώστε να μην εμποδίζεται το σωληνωτό να πάει και ν' αγκαλιάσει το παξιμάδι του. Έτσι μόνο θα φτάσει σ' αυτό, όταν δεν υπάρχει οποιαδήποτε "λούπα" που να εμποδίζει. Αυτό όμως δεν είναι δύσκολο, οι παροχές και το σπιράλ του τηλεφώνου λύνονται με συνηθισμένα μικρότερα κλειδιά (πάντα με διπλή κόντρα παιδιά, έτσι; για ν' αποδεύγουμε τις συστροφές που μας εγκλωβίζουν στα σφιξίματα-ξεσφιξίματα...)

Εδώ έχει λυθεί η παροχή του ακροφύσιου της μπαταρίας, θα ακολουθήσουν και τα νερά, ζεστό και κρύο.

Παρένθεση, επειδή πιστεύουμε στο "μην πετάς τίποτα" : μια σπασμένη πλαστική καρέκλα κήπου, πριν να φύγει οριστικά για την ανακύκλωση, έγινε ένα ωραιότατο καρέλλο εργασίας, για το δύσκολο αυτό μέρος ! (κάτι ωραίο που διάβασα στο Ίντερνετ για το θέμα : "Αν είσαι χοντρός, μην καταπιαστείς με τη δουλειά αυτή, θα φτύσεις αίμα". Ε, μια που δεν είμαι και τόσο, καταπιάστηκα...) 

Να το εργαλείο μας, που έφτασε εκεί που δεν το περιμέναμε ! Αρκεί τώρα μια περόνη, που θα περάσει στις τρύπες και σαν μοχλοβραχίονας, θα μας βοηθήσει να το στρίψουμε.

Η αφαίρεση της μπαταρίας, σε συνδυασμό και με το σχεδιάγραμμα, αποκάλυψε ότι κάποιες φλάντζες είχαν μπει με λάθος σειρά (γκρρρ, υδραυλικοί...), με αποτέλεσμα ΚΑΙ να χαλαρώσει το βίδωμα, ΚΑΙ να στάζει...(ΚΑΙ κάποιες σιλικόνες που βρήκα γύρω από την τρύπα, προσπαθώντας ο υδραυλικός να κρύψει τα χάλια του...)
Τα βάζουμε ξανά με τη σωστή σειρά, που είδαμε από το σχεδιάγραμμα, και δε χρησιμοποιούμε καθόλου σιλικόνη, αφού θα "πατήσουν" καλά και θα δουλέψουν σωστά για τη στεγάνωση.

Εδώ καμαρώνω τον εαυτό μου, και το Πολυτεχνείο που έχω τελειώσει...Για να σφίξω από κάτω τη μπαταρία, πρέπει φυσικά κάποιος από επάνω, να της παίρνει τα μπόσικα, για να μη γυρίζει σαν τρελλή. Κάποιος, αλλά που δεν υπάρχει αυτή την ώρα ! Ένα σκοινί λοιπόν, ο λαιμός της μπαταρίας που έχει ένα "τέρμα" στο δεξιά-αριστερά, το πεζούλι αλλά και η...πόρτα της κουζίνας, θα μου κρατήσουν την απαραίτητη κόντρα όσο θα δουλεύω από κάτω !

Η δουλειά μας έγινε ! Σφίξαμε "του θανατά", κι αρχίζουμε να ξαναβιδώνουμε τις παροχές και το σπιράλ του τηλεφώνου της, με μικρά κλειδάκια.

Προτελευταίο, το αντίβαρο του σπιράλ, για να ξαναμπαίνει μέσα στο λαιμό, το βιδώνουμε στο χαμηλότερο σημείο της καμπύλης του. Τελευταίες, οι παροχές που συνδέεουμε στα διακοπτάκια. Ανοίγουμε τα νερά, τα αφήνουμε να τρέξουν, και κάπου στα μεσάνυχτα και κάτι, ανακαλύψαμε ότι λύσαμε (και αυτό) το πρόβλημα !

Κι επειδή η γνώση του ενός είναι βοήθεια στον άλλον, τα μεταφέρουμε όλα αυτά εδώ, ώστε κάποιος με το ίδιο πρόβλημα, γκουγκλάροντας, πιθανώς να πέσει επάνω... 

Εδώ, το σηληνωτό 41/46, που μας έλυσε το πρόβλημα. Γιατί σίγουρα τα εργαλεία κάνουν το μάστορα. Όχι όμως ως κάλυψη στην αμάθειά του, αλλά ως προέκταση/σύνθεση της σκέψης του !