ΨΗΦΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ...

Και δες θάμα κι αντίθαμα, παράξενο μεγάλο!
Εβγήκαν όλοι νικητές και χάσαν όλοι οι άλλοι!
(Χάρρυ Κλύνν - "Πατάτες")


Αυτές τις γραμμές τις γράφει καποιος πολύ κατάπτυστος : κάποιος που όχι μόνο δεν ψήφισε, που όχι μόνο ήταν σε νησί αλλά που την ώρα που τα κομματικά επιτελεία ίδρωναν απολάμβανε τη σταβλίσια μπριζόλα του ψημένη πάνω σε ηφαιστειακή πέτρα (!) στο Καλό Λιβάδι της Μυκόνου...



Τι να κάνω, από τη μια ήταν η μέρα που άφηνα πίσω μου τέσσερις δεκαετίες που περπατάω πάνω σε τούτη τη γή (που τη μισούμε κλπ.κλπ.) και δεν έχω παράπονο, όλη η Ευρώπη τίμησε τα γενέθλια, από την άλλη έπρεπε κι η κορούλα να κάνει τα πρώτα μπάνια (μέσα στην κοιλιά της μαμάς, εννοείται), κι από την τρίτη να εγκλιματιστούμε λιγάκι με το νησί και το σπίτι που μάλλον θα ξαναεπισκεφτούμε (η ανάγκη και οι ειδικές συνθήκες - βλ. και πτώχευση Αγούδημου- γαρ μας σπρώχνουν στη Μύκονο...) τους τελευταίους τρεις μήνες μέχρι τα γεννητούρια, που αναμένονται κατά τις 20 Σεπτεμβρίου.


Αποχή για την απόχη λοιπόν, ενώ την άλλη φορά ψήφος για τον ψόφο. Τι να κάνω, δε με συγκίνησαν οι εκπτώσεις στα τζιπ (δεν έχω πια που να τα παρκάρω) για να πάω να το ρίξω, δε συγχώρησα το "την Κυριακή όλοι στις κάλτσες", δεν είμαι συνδικαλιστής ηλεκτροσυγκολλητής στο Πέραμα, δε φοράω πορτοκαλιά παπούτσια, δε φτιάχνω μπιφτέκια με κιμά από λαθρομετανάστες, δεν ξέρω πόσους κάδους ανακύκλωσης έχει έξω από το σπίτι του ο Καφετζόπουλος και ο Μαρκουλάκης, ενώ, για να πω και τη μαύρη αλήθεια, ο Κάτμαν μου άρεσε περισσότερο σαν τραγουδιστής...


Που να σηκωθώ να πάω λοιπόν, κυριακάτικα, έκατσα εκεί στην ξαπλωστρούλα μου (12 ευρώ), ήπια το φρεντάκι μου (4.50) με ένα μπουκάλι νερό μεγάλο (4.50 αλλά Vitel, παρακαλώ) και λούφαξα χαζεύοντας τις γκόμενες με το κινητό περασμένο στο σλιπάκι από το μπικίνι, που κάποια μέρα θα αναρρωτιούνται γιατί δεν κάνουν παιδιά...

Στη Χώρα μέσα μια φρίκη, σωριασένος κόσμος ανάμεσα σε prada, gucci και tommy hilfiger, ένα πέρα-δώθε, κάτι αστακοί να μισοκουνιούνται στις γούρνες, κάτι απίστευτοι τύποι για τους οποίους η μπουκαπόρτα του πλοίου της επιστροφής ανεβοκατέβηκε τρεις φορές για να το προλάβουν φτάνοντας δέκα λεπτά μετά την ώρα απόπλου, και τελευταίο πλάνο μια κυρία να φτάνει αγχώδης με το χρυσαφί cherokee της, να κορνάρει στους λοστρόμους καθώς το πλοίο ξανοίγονταν, να φωνάζει, να ωρύεται, και να εισπράττει από μένα τη γνωστή χειρονομία με το δεξί χέρι, που ξεκινάει λίγο πάνω από το μέτωπο και καταλήγει στο ύψος του φερμουάρ του παντελονιού...

"Την άλλη φορά με κότερο, χρυσή μου, να μην αγχώνεσαι κιόλας!...". That's Mykonos 2009.


Καινούρια status, καινούριες εικόνες, κι από την άλλη φαντάσου πόσο ίδια έχει μείνει η πολιτική ζωή...


Τώρα λοιπόν, ο ένας "παίρνει το μήνυμα", ο άλλος δίνει το μήνυμα, ο τρίτος αξιολογεί το μήνυμα, και τέλος πάντων παιδιά, την άλλη φορά πάρτε κανένα "what's up" με καμμιά πεντακοσαριά sms δώρο, γιατί πολλή μηνυματολογία έπεσε. Δεν μπορείτε να δείτε ούτε το πολύ απλό : ότι ο κοσμάκης σας ένιωσε στο πετσί του σαν αρπακτικά που θέλετε να του φάτε το τριήμερο και το μπάνιο, σαν να μη φτάναν όλα. Τώρα θα μου πεις "γιατί ρε φίλε, τόσο κακοί είμαστε;"

Ε, ξέρω γω, εσείς τι λέτε;


P.S.: Από την άλλη και επειδή ουδέν κακόν αμιγές καλού, τουλάχιστον αυτό που ψηφίσαμε, βγήκε πρώτο, αν και δεν πήγαμε με τους "μεγάλους". Όπως έλεγε κι ο Τραμπάκουλας, "Με τς μικροί είμαστε, με τς μικροί. Θα τς γαμίσουμ όλς τς μεγάλοι!"

Σχόλια

Ο χρήστης antonis_x είπε…
Κι εσείς στο γυναικονήσι, ε;
Κι εσείς απείχατε, ε;
Κι εσείς μέλλοντες μπαμπάδες, ε;

Χρόνια Πολλά,
Με το καλό ο διάδοχος
και Καλά Μπάνια!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ, ή τρία βράδια με τη μπαταρία της κουζίνας μου...

AX ! ΛΑΔΟΚΑΜΠΕ ! ...

ΤΟ ΡΗΜΑ "ΠΑΡΑΔΙΔΩ"