ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟΥ...

Έτσι λεγόταν ένας παλιός δίσκος του Λάκη με τα ψηλά ρεβέρ.
Λοιπόν παιδιά, η κακιά η ώρα μ' έφερε το Σάββατο το βράδι, προσπαθώντας ν' αναζητήσω την τροφή μου, να καταλήξω σε εστιατόριο της περιοχής Ιεράς Οδού. Για την ακρίβεια, και όπως η κάρτα αναφέρει, στο "Οινομουσικοθεραπευτήριον ΕΥ ΖΗΝ-Φαγητό και Ζωντανή Μουσική" , που βρίσκεται στην οδό Αρτεμισίου 4 στο Γκάζι.

Καταλάβατε λοιπόν ότι μπαίνουμε στο κεφάλαιο "και που να ΜΗΝ πάμε".

Επειδή το παν είναι το στυλάκι σ' αυτή τη ζωή, βρίσκουμε έναν ευρηματικό τίτλο, όπως είδατε παραπάνω, πουλάμε το μαγαζί για Γκάζι (κοντά, αλλά καμία σχέση), πετάμε στην αυλή της μονοκατοικίας λαμπάκια από τα Χριστούγεννα κι αρχίζουμε.

Φαγητό =
  • ποτήρια που έρχονται στο τραπέζι πλυμένα όπως τα έπλενε ο Ζήκος στην ταινία "Της κακομοίρας". Ίσως να είναι η σπεσιαλιτέ και αυτού του καταστήματος.
  • Αναψυκτικά σε κουτάκι. Ναι, όπως τα προτιμούν οι φορτηγατζήδες στην Εθνική Οδό. Και φυσικά χρεωμένα σε τιμή μπουκαλιού. Καλά που η μπύρα δεν ήταν κι απο τα LIDL.
  • Φαγητό επάνω σε "ντιζάιν" χασαπόχαρτα, που στέκονται στην πλάτη μιας καρέκλας στο διάδρομο, κι αν η αλβανή σερβιτόρα ρίξει και τα μισά κάτω περνώντας, δεν τρέχει τίποτα, τα ξαναβάζουμε εκεί για να μην τα ψάχνουμε.
  • "Ψαγμένοι" σερβιτόροι, όταν ρωτήσαμε τη διαφορά της "χτυπητής" από την "κοπανιστή" μας είπαν πως η πρώτη είναι παραπλήσια αλλά όχι τόσο κοκκινωπή γιατί δεν έχει...κέτσαπ, όπως η δεύτερη(!).
  • Πλατιά "ντιζάιν" πιάτα για τη σαλάτα, όπου βάζουμε μόνο όσα χρειάζεται για να μη φαίνεται ο πάτος. Κι αν κι από την πορσελάνη του πιάτου λείπει και κανένα κομμάτι, στο "ντιζάιν" ημίφως του μαγαζιού δεν φαίνεται...
  • Σεβασμός των προτιμήσεων.Φυσικά και γίνονται οι κρέπες χωρίς ζαμπόν αφού νηστεύετε, αρκεί να θυμηθείτε να το βγάλετε μόλις έρθουν στο τραπέζι.
  • Και το αποκορύφωμα : σε μια γωνιά του "ντιζάιν" μπακαλόχαρτου-καταλόγου, ο όρος "ελάχιστη κατ' άτομο κατανάλωση 15 ευρώ". ΣΕ ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ! Παγκόσμια πρωτοτυπία, θα μπορούσε να έρθει η αγορανομία μόνο και μόνο γι αυτό, αφού όπως ξέρω τα μαγαζιά με ελάχιστη κατανάλωση κόβουν ειδικά κουπόνια και φορολογούνται διαφορετικά.

Ζωντανή μουσική =

  • ένας άνεκδιήγητος κιθαρίστας, ο οποίος για να φτάσει να παίζει ζωντανά θα πρέπει να έχει πεθάνει γύρω στους 10 καθηγητές κιθάρας. Ουρλιάζοντας, έχοντας σχέση με ακκόρντα όσο και ο Χριστόδουλος με τους Απριλιανούς, μη έχοντας άκούσει στη ζωή του για το www.kithara.vu, ανάβοντας 2 τσιγάρα κάθε μισό τραγούδι και πίνοντας αντιστοίχως, ταλαιπώρησε τ' αυτιά μας περισσότερο κι από χαλασμένο μεγάφωνο σε αναγκαστικό πρωϊνό εκκλησιασμό. Ίσως να ήταν η μοναδική φορά η έμπνευση να καθίσω μακριά από τη μουσική αποδείχτηκε σωτήρια...

Και για το τέλος :

Αφού ήρθε ο λογαριασμός 34 ευρώ (ευτυχώς πιάσαμε το όριο), ο οποίος δεν ήταν άλλος από το "ντιζάιν" στρατσόχαρτο της παραγγελίας, με ένα 34.00 πρόσθετο στο τέλος, μου έρχεται η φαεινή ιδέα :

- Μήπως έχετε απόδειξη;

-Βεβαίως.

Ε, το τι έγινε μετά, δε λέγεται. Επί δέκα λεπτά άκουγα από μέσα το γνωστό μπιπ-μπιπ της ταμειακής. Προφανώς είτε μάθαιναν εκίνη τη στιγμή τη λειτουργία της, είτε καταχωρούσαν τα στοιχεία του μαγαζιού, ΑΦΜ κλπ. Και τελικά μετά το δεκάλεπτο έρχονται. ΔΥΟ αποδείξεις, παρακαλώ, Τι, καρμοίρηδες είμαστε; Βεβαίως τυπωμένες από ένα τόνερ μελανιού συνομήλικο της τρέχουσας κυβέρνησης. Η μία των 25 και η άλλη των 5,90. Σύνολο 30,90 τι να τους πεις τώρα, λες "άντε να φύγω τρέχοντας, αρκετά γι απόψε".

Και μια απορία :

Γιατί ρε παιδιά έγινε μόδα με το που κάθεσαι ακόμα και σε καφετέρια, να έρχεται το εμφιαλωμένο νεράκι που το χρεώνουν και 2.00 ευρώ; Δεν κατάλαβα, το νερό της Αθήνας ΔΕΝ ΠΙΝΕΤΑΙ; Μήπως είμαστε σε καμιά Σαντορίνη και δεν το καταλάβαμε;

Δεν ξέρω αλλά αν αυτό είναι το "ΕΥ ΖΕΙΝ", τότε "ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΤΟ ΘΑΝΕΙΝ", σίγουρα.

Και εις άλλα με υγεία - ευτυχώς δεν τη χάσαμε το Σαββατόβραδο, αν και στο τσακ ήμασταν.

Σχόλια

Ο χρήστης antonis_x είπε…
Το'χουν παραξηλώσει.

Μαγαζί στο Μεταξουργείο (Μεταξουργείο ρε, εκεί που ο πατέρας μου δούλευε επί καμιά τριανταριά χρόνια, μες τα ανταλλακτικάδικα και τα συνεργεία), επειδή τυχαίνει να είναι σε κουλτουρέ γειτονιά (Θέατρο επί Κολωνώ, το μαγαζί του Κηλαηδόνη κ.α.) και έχουν φτιάξει και κάτι στοκατζίδικα οι Κινέζοι, χτυπάει τη σαλάτα μαρούλι με κουκουνάρι 14 Ευρώ.

Το μαρουλάκι με το κουκουναράκι 14 Ευρώ!!!!

Αλλά δε φταίνε αυτοί, αυτοί βρίσκουνε και τα κάνουνε! Εμείς φταίμε που τους δίνουμε και αξία!
Ασταδιάλα ρε!!

(Γύρισα από Σίφνο όπου είχα πάει για κάτι-σαν-ταξίδι-για-δουλειές-ξέρεις-εσύ, και τα'χω πάρει στο κρανίο που μερικοί με βλέπουν σαν πορτοφόλι γεμιστό με ευρόπουλα. Δεν φαίνεται, φαίνεται;)

Αλήθεια, από γεύση τί έλεγε το ΕΥ ΖΕΙΝ;
Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
Το μαγαζί ήταν "κρεατάδικο" κι έτσι δεν αξιολογήθηκε αναλόγως στον τομέα αυτό, πάντως στα υπόλοιπα κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα, και ίσως και λίγο προς τα κάτω. Εντάξει, μπορεί να έρχονται οι πατάτες οι τηγανητές μέσα στο "ντιζάιν" πήλινο μπωλάκι με τη "ντιζάιν" λαδόκολλα από κάτω, αλλά ξέρεις αν :
- η λαδόκολλα αλλάζεται ποτέ;
- αυτά τα μαυράκια πάνω στις πατάτες είναι από το "παραδοσιακό τηγάνισμα" ή από την επίστρωση του απορροφητήρα ή του ταβανιού;

Τέλος πάντων, αρκετά με αυτά, έτσι κι αλλιώς υπό κανονικές συνθήκες ξέρουμε που να πάμε.Κι αφού τα καταφέραμε να τους κάνουμε να μας τα παίρνουν χωρίς καλά καλά ούτε σε πιάτα να μας σερβίρουν, και να μας αρέσει κι από πάνω, γιατί "θυμιζει" παλιά κατάσταση,καλά να πάθουμε.

Κάποτε στο διοικητικό συμβούλιο μιας εταιρίας προσπαθούσαν να υπερασπιστούν το λόγο ύπαρξης ενός προϊόντος που αντικειμενικά δεν είχε καμιά τύχη στην αγορά (κάτι σαν ένα τρύπιο ποτήρι ας πούμε). Τη λύση έδωσε ο διευθυντής λέγοντας :
- Κύριοι, στην Ελλάδα κάθε 24 ώρες γεννιούνται 10 μαλάκες. Τους μισούς να πιάσουμε, καθαρίσαμε.

(Τι, γελάτε; Μήπως νομίζετε ότι δεν περάσατε από αυτή τη θέση; Εντάξει, προσωρινά, αύριο θα είναι κάποιος άλλος)

Παρακάτω :

Ελπίζω πορτοφόλι γεμιστό να σε βλέπουν στην Αθήνα, όχι στη Σίφνο, λογικά εκτός των τειχών η αθηναϊκή ΜΝΑ (Μακάρι Νάχα Αρκετά)μας, με βάση τις συναλλαγματικές ισοτιμίες, μάλλον μετράει περσότερο.

Μήπως θες να σου πώ με πόσο τρως στη Σπάρτη; Άντε μην τα πάρω μεσημεριάτικα!
Ο χρήστης Marina είπε…
Καλησπέρα. Εχει γίνει ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η κατάσταση στην Αθήνα στα εστιατόρια, ακόμη και σε σουβλατζίδικο αν κάτσουμε το εμφιαλωμένο έρχεται πρώτο, η αισχροκέρδεια σε όλο της το μεγαλείο. Ασε πιά η επαρχία..
Αν πάτε Ναύπλιο όλες οι ψαροταβέρνες της παραλίας σερβίρουν φρεσκοαποψυγμένα κατεψυγμένα..με τιμές φρέσκου ψαριού, για το νερό να μη μιλήσω, ακόμη και το ψωμάκι χρεώνουν ΧΡΥΣΟ..
Ο χρήστης lemon είπε…
Οι εφημερίδες που συστήνουν εστιατώρια και καταλήγουν 30-50 ευρώ το άτομο, χωρίς ποτό, δεν αισχύνονται καθόλου? ή εγώ είμαι τσιγγούνα? απορώ ειλικρινά...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ, ή τρία βράδια με τη μπαταρία της κουζίνας μου...

AX ! ΛΑΔΟΚΑΜΠΕ ! ...

ΤΟ ΡΗΜΑ "ΠΑΡΑΔΙΔΩ"