Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ

Να λοιπόν που πλησιάζει και πάλι η μεγάλη μας εθνική επέτειος.
Δε βλέπω την ώρα να ξυπνήσω με εμβατήρια μέσα στον ύπνο μου (όχι, δεν είμαι φιλοχουντικός) και να "κολλήσω" πρωί-πρωί στο γυαλί χαζεύοντας "τα τανκς". Τι διάολο, λες και δεν τάχω ξαναδεί ποτέ. Και, παρεμπιπτόντως, η εικόνα δεν είναι τίποτα, αξίζει μια φορά να κατέβετε στο Σύνταγμα να δείτε ζωντανά το θέαμα, είναι μοναδικό. Άντε, μην περιμένετε να κάνετε παιδάκια για να τα πάτε με το ζόρι, πηγαίνετε μόνοι σας αύριο, ευκαιρία είναι που πέφτει και Σάββατο και έτσι κι αλλιώς μια βολτίτσα θα την κάνατε.
Θα μου πεις, μαλακία. Καλύτερα να κατεβεί κανείς σήμερα, όπου θα παρελάσουν τα πιπινάκια ("Γειά σου Τσολιά μου !"). Για πολλούς, ασύγκριτα καλύτερο θέαμα από τα τεθωρακισμένα της επόμενης μέρας. Αλήθεια, αυτός ο Πρόεδρος πως μπορεί να παίρνει μάτι μέσα από τα γερμένα και χιονισμένα από το βάρος των αιώνων φρύδια του; (Έλα τώρα, πολύ χοντρό για αστείο).

Έχετε λοιπόν σκεφτεί πόση εμβάθυνση γίνεται κάθε χρόνο στο νόημα της συγκεκριμένης επετείου; Να λοιπόν μια λίστα από πρωτότυπες εμπνέυσεις που παρελαύνουν από τις οθόνες μας "κάθε χρόνο την ίδια μέρα", που έλεγε και ο Bernard Slade.
  • οι ατέρμονες συζητήσεις για το μήκος της μαθητικής φούστας, το ύψος των τακουνιών και τον τρόπο μακιγιάζ των μαθητριών. Επίσης για τις αλογοουρές (ponytails) των αρρένων, τα σκουλαρίκια κλπ.κλπ.κλπ.
  • το ζωντανό σπηκάζ της παρέλασης, που μοιάζει κάθε φορά να είναι το ίδιο με πέρσι, ωστόσο αυτό ποτέ δεν συμβαίνει, αποδεδειγμένα.
  • τα ατέλειωτα ρεπορτάζ σε σχολικά προαύλια για να αποδείξουμε ότι οι 11 στους 10 μαθητές πιστεύουν ότι ο Καραϊσκάκης είναι το γήπεδο του Ολυμπιακού και ο Κολοκοτρώνης πολέμησε τους Γερμανούς στο Γοργοπόταμο.
  • οι αυτοψίες στα αθηναϊκά μπαλκόνια για να συγκρίνουμε πόσες σημαίες αναρτώνται στην εθνική επέτειο εν συγκρίσει με αυτές που αναρτήθηκαν όταν χριστήκαμε πρωταθλητές Ευρώπης στην Πορτογαλία.
  • τα κιτς πρωινάδικα με τις μοντέλες ντυμένες με φουστανέλες, τσαρούχια και μουστάκες, τα "σημαιάκια με το μέτρο" να κρέμονται στους τοίχους και τον κάθε "γκλάμουρ" Καραγκιόζη να χορεύει τσάμικο (λόγω της ημέρας), ενώ το βράδι έχει να πάει στη Διγενή να λικνιστεί στο τσιφτετέλι με τα πιπίνια.
  • Και φυσικά, η ανεπανάληπτη must εμπειρία των ελληνικών ταινιών που παρελαύνουν στα κανάλια. Μοναδικές στιγμές χαραγμένες για πάντα στη μνήμη μας είναι φυσικά :

  • ο Παπαφλέσσας που ψυχορραγάει δεμένος στον πλάτανο του Ιμπραήμ Πασά. Λέγεται ότι κατά το γύρισμα τούρθε στα μούτρα μια αυθόρμητη ροχάλα του συμπρωταγωνιστή του, ως τελεία της φράσης "άλλος ένας τέτοιος σαν εσένα να υπήρχε...κλπ." και η οποία, κολλημένη πάνω στα γένια δεν φαίνεται λόγω του τελικού fade out της σκηνής.
  • ο λαβωμένος Γκιουλέκας που ξεψυχάει από το γιαταγάνι Κόγκα-Δράκου στους "Σουλιώτες", υπό τα κλάματα της Βαγγελής μέσα σ' εκείνο το μοναδικό μοιρολόι της ταινίας και μετά από τις αμίμητες ατάκες "Μας έφαγε η απλυσιά ωρέ τόσον καιρό δω πάνω".
  • οι κομπάρσοι με τα ρολόγια, οι κολώνες της ΔΕΗ που παρελαύνουν στα πλάνα, και τα γιουρούσια των ασκεριών "copy-paste" πολλές φορές μέσα στην ίδια ταινία, αλλά και εμβόλιμα σε άλλες παραπλήσιου θέματος.
  • ο Κούρκουλος ως δικαστής Τερτσέτης με πλαστρόν και μπούκλες στη - σπανίως παιζόμενη, ομολογουμένως - Δίκη των Δικαστών.
  • η τρομερή κραυγή του Λαυρέντη Διανέλλου "Λασκαρί-ί-ί-ί-ί-ί-ί-να !". Ομοίως η ατάκα του "Γιούργιααααααα" στους "Σουλιώτες". Νομίζω ότι πρέπει να έχει παίξει τους περισσότερους παπάδες-διάκους-καλόγερους Σαμουήλ των σχετικών ελληνικών παραγωγών.
  • τα ανεπανάληπτα "περαστά" γαλλικά πάνω στη φωνή του Ντίνου Καρύδη στη Μαντώ Μαυρογένους. Επίσης τα πλάνα από το Παλαμήδι στην Αρβανιτιά, που σταματούν στο τσακ πριν φανεί το Ξενία.

Μ' αυτά και μ' αυτά θα περάσει κι αυτή η μέρα. Ως ανάσυρση από τα βάθη της μνήμης μου παραθέτω ένα τραγουδάκι που -ασυνήθιστα- παίζαμε με τη σχολική ορχήστρα στις εορτές, ως αντίδραση στο "Μου ξανάρχονται ένα-ένα" του συχωρεμένου Σταύρου Κουγιουμτζή, που είχε μεν μια αναφορά αλλά μάλλον δεν ταίριαζε.

Είναι ένα τσάμικο του Μάνου Χατζιδάκι. Κι ακόμα θυμάμαι την πενιά του Λευτέρη, που "έγραφε" με το μπουζούκι του στην εισαγωγη.


Στα κακοτράχαλα τα βουνά, με το σουραύλι και το ζουρνά
Πάνω στην πέτρα την αγιασμένη χορεύουν τώρα τρεις ανδρειωμένοι
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής κι ο γιος της Άννας της Κομνηνής.

Δική τους είναι μια φλούδα γης, μα συ Χριστέ μου τους ευλογείς
για να γλιτώσουν αυτή τη φλούδα απ’ το τσακάλι και την αρκούδα
Δες πώς χορεύει ο Νικηταράς κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.

Από την Ήπειρο στον Μοριά κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια στα μαρμαρένια του Χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός και δραγουμάνος του ο λαός.

Σχόλια

Ο χρήστης antonis_x είπε…
Ξέχασες το πιο καλό:

Αγανακτισμένους πολίτες να σκίζουν τα ρούχα τους, επειδή ένας αλλοεθνής, ως πρώτος τη βαθμολογία (γμτ πού ειναι η πτν η υπογεγραμμένη;;) δικαιούται, βάσει απόφασης του ελληνικού κράτους, να παρελάσει και δη να σηκώσει και τη σημαία...

Και μιλώντας για σημαίες, χωρίς ίχνος εθνικοπατριωτισμού, αυτοί που αφήνουν τη σημαία για μήνες ολόκληρους στο μπαλκόνι, και τελικά ξεθωριάζει και σκίζεται και γίνεται κουρελόπανο, αυτοί υποτίθεται ότι αγαπάνε τον τόπο τους;

Είδα trailer Σεμίνας και χέστηκα απ'τα γέλια: διάφοροι παπάρες και παπαρίτσες, πιασμένοι χέρι-χέρι και κρατώντας σημαιάκια, χορεύανε μπάλο με το γνωστό, ισοπεδωτικό, "μέσα-έξω" στυλ.

Και δύο προβοκατόρικα σχόλια από μένα για το Σ/Κ:
1. Έχει πλάκα αν σκεφτείς ότι αύριο γιορτάζουμε την επέτειο μιας Ελληνικής επανάστασης που έγινε από ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους αυτοπροσδιορίζονταν ως "Αρβανίτες" και καλά καλά, ούτε τα ελληνικά δεν μιλούσαν (ούτε και ο Καποδίστριας τα μιλούσε).

2. Μιλάνε κάποιοι για κατάργηση των σχολικών παρελάσεων, για Μεταξικά κατάλοιπα, για λανθάνον μιλιταρισμό στα σχολεία... Εγώ λέω να αφήσουμε τις παρελάσεις ήσυχες. Αφ' ενός το χρωστάμε στα παιδιά μας (μερικές ώρες off από το σχολικό πρόγραμμα δεν χάλασαν ποτέ κανέναν), αφ' ετέρου το χρωστάμε στους εαυτούς μας (κατεβαίνεις στην παρέλαση του σχολείου του παιδιού σου, και το παίζεις στοργικός πατέρας, και παίρνεις μάτι τα πιπίνια με τις φούστες-ζώνες, 2-σε-1).

Ωραίο το τσάμικο που έβαλες. Θα'θελα να το ακούσω σε αντίστιξη με το Τσάμικο του Σαββόπουλου. Αν το σκεφτείς, μιλάει για έναν άνθρωπο, απευθείας απόγονο των τριών που χορεύουν "στην πέτρα την αγιασμένη", ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, "ξένος ως και στη χαρά του", ανάμεσα σε τόσο κόσμο.
"Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει..."
Ο χρήστης Γεωργίου Πυθαγόρας είπε…
Δεν θα ασχολιθω με τα παραπανω απλα ανακοινωνω το νεο μου blog.Πυθ
Ο χρήστης lemon είπε…
Πωπω, Χατζηδάκης είναι αυτό το υπέροχο? δεν το ήξερα-έπρεπε να το είχα καταλάβει όμως...
:)
Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
Όπως ίσως να παρατηρείτε, μερικά από τα posts τροποποιούνται μετά από την αρχική τους δημοσίευση, και με βάση κάποια λάθη και ανακρίβειες που λόγω βιασύνης περνούν στο αρχικό κείμενο και θα πρέπει να διορθώνονται.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΣΥΧΝΑ ΤΟ BLOG!
Αν θέλετε να το πω και πιο επίσημα, " η εταιρία διατηρεί το δικαίωμα τροποποίησης των κειμένων του παρόντος καταλόγου χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση ".
Ο χρήστης anarchitect είπε…
to parathrhsate pantws oti efetos, den eixame tis ligo-polu gnwstes suzhthseis gia to 8ema pou milhse o antonis.... dld, alloe8nh na shkwnei thn ell. shmaia sthn parelash....?

bebaia eixame, alla.....
anti gia parelaseis, eixame ekdhlwseis diamarthrias-poreies apolumenwn k.l.p. (as me sugxwreite... den polu-blepw eidhseis, opote den kserw kai polla)

ki etsi m'auta kai m'auta perase ki ekeinh h mera....

egw sunexizw na:
MHN BLEPW TIPOTA
MHN AKOYW TIPOTA
MHN LEW TIPOTA
Ο χρήστης antonis_x είπε…
Ψιλοέγιναν κάποιοι σημαιο-ντόροι (η Ελευθεροτυπία της 27/3 αναφέρει κάτι), αλλά δεν ακούστηκαν...
Προφανώς, οι απολυμένοι (δικαίως) έκαναν μεγαλύτερο θόρυβο.

@anarchitect: δε βλέπεις τηλεόραση;;; Η Εθνική Εταιρεία Μετρήσεων το ξέρει αυτό;;; Στο πυρ το εξώτερον!!!

@nikosx: A ρε μασαμπούκες που πέφτουν στα Σέρρας...
(καλά, με σένα και πού δεν πέφτουν μασαμπούκες)
Ο χρήστης antonis_x είπε…
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ο χρήστης YO!Reeka's είπε…
εγώ παντως τον παπαφλέσσα τον είδα και γέλασα με την καρδιά μου!
Ο χρήστης ΤΑ ΔΥΟ ΠΙ είπε…
Λοιπόν, αν το έχει παρατηρήσει κανείς, το πιο αστείο σ' αυτή την ταινία είναι το τεραστίων διαστάσεων καλιμαύχι που φοράει ο Παπαμιχαήλ. Μιλάμε, πρέπει να είναι (το επάνω από το μέτωπο τμήμα)όσο περίπου δύο φορές το κεφάλι. Παρατηρήστε το! (Θα μου πείτε τώρα ρε Καραγκιόζη πέρασε η 25η Μαρτίου, του χρόνου πάλι)
Ο χρήστης antonis_x είπε…
ρε Καραγκιόζη πέρασε η 25η Μαρτίου, του χρόνου πάλι.

Ουφ, το είπα.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΤΑ ΚΑΜΩΜΑΤΑ, ή τρία βράδια με τη μπαταρία της κουζίνας μου...

AX ! ΛΑΔΟΚΑΜΠΕ ! ...

ΤΟ ΡΗΜΑ "ΠΑΡΑΔΙΔΩ"